راشین صنعت

سیر تکامل چاپ رنگی
از نقاشی‌های غارنشین اروپای ماقبل تاریخ گرفته تا نوشتن روی کاغذ پوست در یونان باستان، روند بازتولید متن و تصاویر از طریق خود چاپ می‌تواند زودتر از 3000 سال قبل از میلاد مسیح باشد.

در مورد چاپ رنگی مدرن، اولین کار موفق بیش از 40 سال پیش اتفاق افتاد. به لطف پیشرفت‌های فناوری چاپگر، چاپ رنگی اکنون پیچیده‌تر از قبل شده است.

در این وبلاگ، نگاهی به تاریخچه چاپ رنگی، چگونگی تکامل و توسعه این رسانه در طول زمان می اندازیم و چگونگی رسیدن به پیچیدگی و کیفیت چشمگیر امروزی را بررسی می کنیم.

از نقاشی‌های غارنشین اروپای ماقبل تاریخ گرفته تا نوشتن روی کاغذ پوست در یونان باستان، روند بازتولید متن و تصاویر از طریق خود چاپ می‌تواند زودتر از 3000 سال قبل از میلاد مسیح باشد.

در مورد چاپ رنگی مدرن، اولین کار موفق بیش از 40 سال پیش اتفاق افتاد. به لطف پیشرفت‌های فناوری چاپگر، چاپ رنگی اکنون پیچیده‌تر از قبل شده است.

در این وبلاگ، نگاهی به تاریخچه چاپ رنگی، چگونگی تکامل و توسعه این رسانه در طول زمان می اندازیم و چگونگی رسیدن به پیچیدگی و کیفیت چشمگیر امروزی را بررسی می کنیم.

چاپ رنگی چیست؟
چاپ رنگی شامل فرآیند بازتولید مواد به صورت رنگی در یک صفحه چاپ شده است. طیف گسترده ای از رنگ های قابل مشاهده بر روی یک قطعه کار چاپ رنگی با فرآیند چهار رنگ ایجاد می شود.

در فرآیند چهار رنگ، قطعه در حال تکثیر به سه رنگ تقسیم می شود:

فیروزه ای
ارغوانی
رنگ زرد
سپس رنگ چهارم - مشکی - نیز اضافه می شود.

چاپ رنگی چه زمانی اختراع شد؟
چاپ رنگی در زمان های اخیر دستخوش تحولات شگرفی شده است و اولین کار موفق چاپ رنگی در سال 1977 تکمیل شد.

روند چاپ خود را می توان به 3000 سال قبل از میلاد ردیابی کرد. پیشرفت فناوری رایانه در قرن بیستم منجر به دسترسی بیشتر چاپ الکترونیک مدرن شد.

تاریخچه چاپ رنگی
چاپ رنگی در طول زمان به لطف اختراع دستگاه چاپ متحرک در قرن شانزدهم پیشرفت زیادی کرده است. در اینجا برخی از نکات برجسته وجود دارد:

دستگاه پرس متحرک توسط یوهانس گوتنبرگ در سال 1550 اختراع شد.
انقلاب صنعتی ماشین چاپ را مکانیزه کرد و معرفی لیتوگرافی فرآیند چاپ را به جلو برد و انتقال تصاویر را بسیار آسان کرد.
قرن نوزدهم شاهد پیشرفت‌هایی در زمینه عکاسی و صفحات چاپ فوتومکانیکی بود که به تغییر چاپ مدرن کمک کرد.
چاپ رنگی همراه با توسعه نمایشگرهای رنگی در سال 1976 توسط شرکت میتسوشیتا توسعه یافت.
اولین فرآیندهای چاپ دو و سه رنگ در سال 1910 به لطف پیشرفت های فناوری توسعه یافتند و فرآیند چهار رنگ در چاپ مدرن فعلی مورد استفاده قرار گرفت.
به لطف پیشرفت های کلیدی، مانند توسعه اولین دستگاه فتوکپی تجاری در سال 1958 و اولین چاپگر لیزری جهان که در سال 1969 معرفی شد، مصرف کنندگان قرن بیستم غرق در انتخاب شدند.
در دهه 1980 مصرف کنندگان می توانستند از بین انواع چاپگرها، از جمله جوهر افشان، لیزر و ماتریس نقطه انتخاب کنند.
در اواخر دهه 1980، چاپگرهای رنگی به راحتی در دسترس مصرف کنندگان، در دسترس تر و کاربرپسندتر بودند.
چاپگرهای رنگی برای تبدیل شدن به قطعات پیچیده فناوری که امروزه می شناسیم و دوست داریم، توسعه یافته اند و کیفیت چاپ رنگی را در بالاترین سطح، همراه با پرداخت و کیفیتی که بی نظیر است، تولید می کنند.

منبع: https://www.perfectcolours.com/

خرید سیستم گیمینگ قبلاً فقط برای افرادی بود که پول بیشتری نسبت به زمان (یا عقل) داشتند، اما زمان کاملاً تغییر کرده است. قیمت‌ها به حدی کاهش یافته است که ساختن خودتان به اندازه‌ی گذشته شما را نجات نمی‌دهد. حتی اگر حق بیمه قیمت را بپردازید، با خرید از پیش ساخته شده، مزایایی مانند پشتیبانی، ضمانت‌نامه و تخفیف دریافت می‌کنید. اما قبل از اینکه کارت اعتباری خود را جمع آوری کنید، در اینجا مواردی وجود دارد که باید ابتدا به آنها فکر کنید تا مطمئن شوید که از پیش ساخته شده برای شما مناسب است.

آیا اکنون زمان خوبی برای خرید است؟
چه زمانی واقعاً زمان مناسبی برای تهیه سیستم گیمینگ است؟ آنها می توانند به اندازه یک ماشین دست دوم هزینه داشته باشند، بدون استفاده از ابزار رفت و آمد به مکان، و می توانند مانند یک گیاه آپارتمانی بزرگ (بدون مزایای پاکسازی هوا) مشکل ساز باشند. با این حال صدای ما را بشنوید. ما واقعاً در حال حاضر به جایی نمی‌رویم، و بر خلاف بسیاری از گیاهان آپارتمانی، سیستم گیمینگ می‌توانند در صورت سرمایه‌گذاری زمان و پول، حدود یک دهه برای شما دوام بیاورند.

سیستم گیمینگ aming کانال هایی برای معاشرت غیرفعال هستند، راهی برای برقراری ارتباط با خانواده ها یا ایجاد موارد جدید. خیلی چیزها را می توان قبل از "پسرا کجا می افتیم" گفت؟ و آواتارهای آنلاین امروزی مثل همیشه گویا هستند. احساس تنهایی نکردن در قرنطینه سخت است و برای بسیاری از مردم، سیستم گیمینگ آنها قلب پیوندهای آنلاین روزانه آنها را تشکیل می دهد.

فرانک سوکوی، مدیر ارشد دسکتاپ اینتل، می‌گوید: «ما شاهد ده‌ها رقم افزایش درصد در مدت زمان بازی مردم در خانه و ده‌ها رقم افزایش در تعداد افرادی هستیم که بازی می‌کنند. «بازی مردم را در ارتباط نگه می‌دارد. اگرچه در خانه احساس انزوا می کنید، اما این بسیار اجتماعی است – می توانید کارهایی مانند پخش جریانی بازی خود، عناصر رسانه اجتماعی برای صدا و متن در بازی انجام دهید. گاهی اوقات، مردم از بازی برای بازی استفاده نمی کنند. آنها از آن برای پاتوق کردن و ارتباط دوباره استفاده می کنند.»

چه کاری می توانم با یک کامپیوتر بازی انجام دهم؟
پاسخ واضح این است: "تو بازی های ویدئویی بازی می کنی، خنگ." اما سیستم گیمینگ برد بسیار ناشناخته ای دارند.

بیایید ابتدا در مورد بازی صحبت کنیم. اگر می‌خواهید قرنطینه را روی صفحه‌کلید مکانیکی با نور رنگین‌کمان در اتاقی تاریک با بازی League of Legends و خوردن پیتزای یخ‌زده بگذرانید، ما کاملاً پشت آن هستیم. که وجود محترمی است. این چهره بازی های کامپیوتر است - سخت افزار سخت افزاری که یک بازی هاردکور را اجرا می کند. بیشتر گیمرهای سطح بالای رقابتی و حرفه ای های ورزش های الکترونیکی در سیستم گیمینگ بازی می کنند زیرا به طور کلی به معنای دقت بیشتر، وفاداری بیشتر و تاخیر کمتر است.

سبک زندگی بازی چند نفره آنلاین فراگیرتر از همیشه است. (اگرچه این چیز زیادی نمی‌گوید.) سرانجام شرکت‌های بازی متوجه شده‌اند که با آسان کردن بازی‌های خود برای تازه‌واردها، می‌توانند بازی‌ها و آیتم‌های درون بازی بیشتری را بفروشند. این محاسبات مالی بدبینانه به نفع تعداد بی‌شماری گیمرهای تازه‌کار کامپیوتر بوده است، که کنجکاو هستند تا ببینند این همه هیاهو بر سر Overwatch یا Fortnite چیست. موانع ورود کم‌تر می‌شوند، بسیاری از بازی‌ها رایگان می‌شوند و آزمایش‌های رایگان ارائه می‌شوند، بنابراین اگر می‌خواهید انگشت پا خود را وارد بازی‌های چندنفره رقابتی کنید، دوستانتان نمی‌توانند از هیاهوی آن دست بردارند، اکنون زمان بسیار خوبی است. . به‌علاوه، وقتی به تنهایی بازی می‌کنید، در یک سطح مهارت دسته‌بندی می‌شوید و با دیگر بازیکنان تازه‌کار همسان می‌شوید تا زمانی که به مهارت دست پیدا کنید.

با کامپیوتر گیمینگ، می‌توانید واقعاً بازی Witcher 3 خود را نیز مشخص کنید، اما قبل از اینکه دست به کار شوید و یکی از آن‌ها را بخرید، در نظر بگیرید که چه نوع بازی‌هایی ممکن است بخواهید بازی کنید و کجا با پول کمتر در دسترس هستند. اساساً همه چیز در نهایت بر روی پی سی فرود می‌آید، به جز بازی‌های نینتندو، و بازار بزرگ و پر جنب و جوش بازی‌های مستقل پی سی در Steam و Itch.io وجود دارد. با این حال، اگر بیشتر بازی‌های تک‌نفره AAA انجام می‌دهید، ممکن است سیستم گیمینگ سرمایه‌گذاری ارزشمندی نباشد. اگرچه آنها بسیار کندتر از کنسول های سونی، نینتندو یا مایکروسافت قدیمی می شوند، قیمت اولیه خرید بسیار بالا است. شرایط اجرای بازی‌های تک‌نفره سخت‌افزاری روی سیستم گیمینگ این است که می‌توانید سخت‌افزار خود را با پیشرفت فناوری بازی به‌روزرسانی کنید، اگرچه Soqui اینتل می‌گوید که به‌طور متوسط، گیمرها در سیستم‌های جدید هر دو سال یک‌بار تغییر می‌کنند. اون پول زیادیه!

سیستم گیمینگ به عنوان دفاتر خانگی عالی و قابل اعتماد نیز دو چندان می شوند. (مگر اینکه کارفرمای شما از همه بخواهد که از سخت افزار اپل استفاده کنند.) اگر می توانید وسوسه تماشای یک بازی Magic: The Gathering Arena را در طول جلسه زوم صبحگاهی خود نادیده بگیرید، یک سیستم گیمینگ قدرتمند ممکن است به افزایش بهره وری شما کمک کند. بعلاوه، با تجهیزات جانبی، تنظیمات شما ممکن است بسیار زیباتر از آنچه که لوازم اداری واقعی شما ارائه می دهد باشد.

آیا باید کامپیوتر مخصوص بازی بخرم یا بیلد وان؟
هر زمان که شخصی در مورد خرید کامپیوتر گیمینگ صحبت می کند، اولین پاسخی که دریافت می کند این است: «چرا به جای آن یک سیستم گیمینگ نمی سازی؟ احتمالاً ارزان‌تر است و می‌توانید مشخصات بهتری دریافت کنید.» نکته اینجاست: احتمالاً این درست است. احتمالاً می‌توانید خودتان تحقیق کنید که کدام کارت ویدیویی واقعاً می‌تواند تنظیمات بازی‌هایی را که دوست دارید انجام دهید، به حداکثر برساند، کدام کیس روی میز شما عالی به نظر می‌رسد، و کدام LED رنگی کاملاً با صندلی بازی شما مطابقت دارد. اگر همه اینها به نظر شما درست می‌آید، و برایتان مهم نیست که وقت و انرژی بگذارید، باید حتماً این کار را انجام دهید.

با این حال، مزیت خرید کامپیوتر گیمینگ، همان مزیت خرید هر محصولی از نسخه DIY است: شما آنچه را که برای آن هزینه می‌کنید، دریافت می‌کنید و در صورت بروز مشکلاتی مانند پشتیبانی، در صورت بروز مشکل در قطعات پرمشکل، جایگزینی، دریافت خواهید کرد. اگر چیزی شکسته یا معیوب به دستتان برسد، و البته، تمام وقت و انرژی که برای ساختن آن صرف کرده اید، به شما برمی گردد. به طور خلاصه، اگر ایده ساختن یک پی سی شما را هیجان زده نمی کند، یا فکر نمی کنید که استفاده خوبی از زمان شما باشد - و من می گویم که به عنوان کسی که تمام پی سی من را ساخته است - از خرید احساس بدی نداشته باشید. .

شما احتمالاً برای صرفه جویی در این زمان گرانبها حق بیمه پرداخت خواهید کرد، اما کاملاً بی فایده نیست. اما یک هشدار: اگر می‌خواهید این حق بیمه را بپردازید، مطمئن شوید که این کار را برای صرفه‌جویی در زمان انجام می‌دهید، نه فقط به این دلیل که یک برند  پی سی شما را برای یک نشان شیک بالا می‌برد. برخی از پی سی  از پیش ساخته شده (مثلاً در MicroCenter) با قیمت های منصفانه به فروش می رسند زیرا فروشگاه ها قطعات را به صورت عمده خریداری می کنند.

پس چی بخرم؟
زمانی وجود داشت که کامپیوتر گیمینگ بسیار گران بودند - تا جایی که واقعاً، حتی با وجود مزایایی که ذکر کردیم، پرداختن به شخص دیگری برای چیدن قطعات برای شما منطقی نبود. با این حال، این تغییر کرده است: قیمت‌های کل کامپیوتر با قیمت قطعات مطابقت بیشتری دارند، و گزینه‌های بیشتری برای انتخاب از بین دو یا سه دستگاه فوق‌العاده فریب‌خورده وجود دارد، در حالی که تنها کاری که واقعاً می‌خواهید انجام دهید این است که در آن بازی شوتر تیمی بازی کنید. چهار سال پیش بیرون آمد

برای شروع، اگر در بازار هستید، راهنمای خرید عالی برای سیستم گیمینگ و لپ تاپ های بازی داریم. کدام را باید انتخاب کنید؟ جس گری، تستر محصول WIRED (و نویسنده هر دوی این راهنماها)، توضیح می‌دهد، «به طور کلی، فکر می‌کنم اخیراً داشتن یک لپ‌تاپ بازی و یک دسکتاپ بازی کمتر منطقی است. من احساس می‌کنم که اکثر مردم مسافت پیموده‌شده بیشتری را از دسک‌تاپ دریافت می‌کنند و پول شما بسیار فراتر می‌رود.»

منبع: https://www.wired.com/story/gaming-pc-buying-tips/

اعتیاد به مواد مخدر چیست؟
اعتیاد به مواد مخدر یک بیماری مزمن است که با جستجوی اجباری یا غیرقابل کنترل و استفاده از مواد مخدر با وجود پیامدهای مضر و تغییرات در مغز مشخص می شود که می تواند طولانی مدت باشد. این تغییرات در مغز می تواند منجر به رفتارهای مضری شود که در افراد مصرف کننده مواد مخدر مشاهده می شود. اعتیاد به مواد مخدر نیز یک بیماری عود کننده است. عود بازگشت به مصرف مواد مخدر پس از تلاش برای توقف است.

مسیر اعتیاد به مواد مخدر با عمل داوطلبانه مصرف مواد آغاز می شود. اما با گذشت زمان، توانایی فرد برای انتخاب نکردن این کار به خطر می افتد. جستجو و مصرف دارو اجباری می شود. این بیشتر به دلیل اثرات قرار گرفتن در معرض طولانی مدت دارو بر عملکرد مغز است. اعتیاد بر بخش‌هایی از مغز تأثیر می‌گذارد که در پاداش و انگیزه، یادگیری و حافظه و کنترل رفتار نقش دارند.

اعتیاد یک بیماری است که هم بر مغز و هم بر رفتار تأثیر می گذارد.

آیا اعتیاد به مواد مخدر قابل درمان است؟
بله، اما ساده نیست. از آنجایی که اعتیاد یک بیماری مزمن است، افراد نمی توانند به سادگی مصرف مواد را برای چند روز کنار بگذارند و درمان شوند. اکثر بیماران برای قطع کامل مصرف و بهبود زندگی خود نیاز به مراقبت طولانی مدت یا مکرر دارند.

درمان اعتیاد باید به فرد کمک کند تا موارد زیر را انجام دهد:

مصرف مواد مخدر را متوقف کنید
عاری از مواد مخدر بمانید
در خانواده، محل کار و جامعه سازنده باشید

درمان اعتیاد به مواد مخدر چیست؟
گزینه های زیادی وجود دارد که در درمان اعتیاد به مواد مخدر موفق بوده اند، از جمله:

مشاوره رفتاری
دارو
دستگاه ها و برنامه های پزشکی مورد استفاده برای درمان علائم ترک یا ارائه آموزش های مهارتی
ارزیابی و درمان مشکلات روانی همزمان مانند افسردگی و اضطراب
پیگیری طولانی مدت برای جلوگیری از عود
طیف وسیعی از مراقبت ها با یک برنامه درمانی مناسب و گزینه های پیگیری می تواند برای موفقیت بسیار مهم باشد. درمان باید در صورت نیاز شامل خدمات پزشکی و سلامت روان باشد. مراقبت های بعدی ممکن است شامل سیستم های پشتیبانی بازیابی مبتنی بر جامعه یا خانواده باشد.

داروها و دستگاه ها چگونه در درمان اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شوند؟
داروها و دستگاه‌ها را می‌توان برای مدیریت علائم ترک، پیشگیری از عود و درمان بیماری‌های همزمان مورد استفاده قرار داد.

برداشت از حساب. داروها و دستگاه ها می توانند به سرکوب علائم ترک در طول سم زدایی کمک کنند. سم زدایی به خودی خود "درمان" نیست، بلکه تنها اولین گام در این فرآیند است. بیمارانی که پس از سم زدایی هیچ درمان دیگری دریافت نمی کنند، معمولاً مصرف دارو را از سر می گیرند. یک مطالعه روی امکانات درمانی نشان داد که داروها در تقریباً 80 درصد سم زدایی ها استفاده می شود (SAMHSA، 2014). در نوامبر 2017، سازمان غذا و دارو (FDA) نشانه جدیدی را به یک دستگاه تحریک الکترونیکی، NSS-2 Bridge، برای کمک به کاهش علائم ترک مواد افیونی اعطا کرد. این دستگاه پشت گوش قرار می گیرد و پالس های الکتریکی را برای تحریک اعصاب خاص مغز ارسال می کند. همچنین، در ماه مه 2018، FDA لوفکسیدین را تأیید کرد، یک داروی غیرافیونی که برای کاهش علائم ترک مواد افیونی طراحی شده است.

پیشگیری از عود بیماران می توانند از داروها برای کمک به برقراری مجدد عملکرد طبیعی مغز و کاهش هوس استفاده کنند. داروها برای درمان مواد افیونی (هروئین، مسکن‌های تجویزی)، تنباکو (نیکوتین) و اعتیاد به الکل در دسترس هستند. دانشمندان در حال توسعه داروهای دیگری برای درمان اعتیاد به مواد محرک (کوکائین، متامفتامین) و حشیش (ماری جوانا) هستند. افرادی که بیش از یک دارو مصرف می کنند، که بسیار رایج است، برای تمام موادی که استفاده می کنند نیاز به درمان دارند.

مواد افیونی: متادون (Dolophine®، Methadose®)، بوپرنورفین (Suboxone®، Subutex®، Probuphine®، Subblocade™)، و نالترکسون (Vivitrol®) برای درمان اعتیاد به مواد افیونی استفاده می شود. متادون و بوپرنورفین بر روی همان اهدافی که در مغز هروئین و مورفین دارند، علائم ترک را سرکوب کرده و هوس را کاهش می دهند. نالترکسون اثرات مواد افیونی را در مکان های گیرنده آنها در مغز مسدود می کند و باید فقط در بیمارانی که قبلا سم زدایی شده اند استفاده شود. همه داروها به بیماران کمک می کنند تا مواد مخدر و رفتار مجرمانه مرتبط با آن را کاهش دهند و به آنها کمک می کنند تا نسبت به درمان های رفتاری بازتر شوند. یک مطالعه NIDA نشان داد که پس از شروع درمان، هر دو ترکیب بوپرنورفین/نالوکسان و فرمول نالترکسون با رهش طولانی به طور مشابه در درمان اعتیاد به مواد افیونی موثر هستند. از آنجا که سم زدایی کامل برای درمان با نالوکسان ضروری است، شروع درمان در میان مصرف کنندگان فعال مشکل بود، اما پس از اتمام سم زدایی، هر دو دارو اثربخشی مشابهی داشتند.
تنباکو: درمان‌های جایگزین نیکوتین به اشکال مختلفی از جمله پچ، اسپری، آدامس و قرص‌های پاستیل هستند. این محصولات بدون نسخه در دسترس هستند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) دو داروی تجویزی را برای اعتیاد به نیکوتین تأیید کرده است: بوپروپیون (Zyban®) و وارنیکلین (Chantix®). آنها در مغز متفاوت عمل می کنند، اما هر دو به جلوگیری از عود در افرادی که سعی در ترک سیگار دارند کمک می کند. این داروها زمانی موثرتر هستند که با درمان های رفتاری، مانند درمان گروهی و فردی و همچنین خطوط ترک تلفن همراه شوند.
الکل: سه دارو برای درمان اعتیاد به الکل توسط FDA تایید شده است و چهارمین دارو، توپیرامات، در کارآزمایی های بالینی (مطالعات در مقیاس بزرگ با مردم) نویدبخش بوده است. سه داروی تایید شده به شرح زیر است:

نالترکسون گیرنده های اپیوئیدی را که در اثرات مفید نوشیدن و میل به الکل نقش دارند، مسدود می کند. این عود را به نوشیدن سنگین کاهش می دهد و در برخی از بیماران بسیار موثر است. تفاوت‌های ژنتیکی ممکن است بر عملکرد این دارو در بیماران خاص تأثیر بگذارد.
آکامپروسات (Campral®) ممکن است علائم ترک طولانی مدت مانند بی خوابی، اضطراب، بی قراری و نارسایی (به طور کلی احساس ناخوشی یا ناراحتی) را کاهش دهد. ممکن است در بیماران مبتلا به اعتیاد شدید موثرتر باشد.
دی سولفیرام (Antabuse®) با تجزیه الکل تداخل دارد. استالدئید در بدن انباشته می‌شود که منجر به واکنش‌های ناخوشایندی می‌شود که شامل برافروختگی (گرمی و قرمزی صورت)، حالت تهوع و ضربان قلب نامنظم در صورت مصرف الکل توسط بیمار می‌شود. رعایت (مصرف دارو طبق تجویز) می تواند مشکل ساز باشد، اما ممکن است به بیمارانی که انگیزه بالایی برای ترک نوشیدن دارند کمک کند.
شرایط همزمان: داروهای دیگری برای درمان شرایط احتمالی سلامت روان، مانند افسردگی یا اضطراب، که ممکن است به اعتیاد فرد کمک کند، در دسترس هستند.

چگونه از رفتار درمانی برای درمان اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شود؟
رفتار درمانی به بیماران کمک می کند:

نگرش ها و رفتارهای خود را در رابطه با مصرف مواد اصلاح کنند
افزایش مهارت های زندگی سالم
با سایر اشکال درمان مانند دارو ادامه یابد
بیماران می توانند در بسیاری از شرایط مختلف با رویکردهای مختلف درمان دریافت کنند.

درمان رفتاری سرپایی شامل طیف گسترده ای از برنامه ها برای بیمارانی است که طبق یک برنامه منظم به مشاور سلامت رفتار مراجعه می کنند. بیشتر برنامه ها شامل مشاوره فردی یا گروهی مواد مخدر یا هر دو می باشد. این برنامه ها معمولاً اشکال رفتار درمانی را ارائه می دهند مانند:

درمان شناختی رفتاری، که به بیماران کمک می‌کند موقعیت‌هایی را که در آن‌ها به احتمال زیاد از مواد مخدر استفاده می‌کنند تشخیص دهند، اجتناب کنند و با آن کنار بیایند.
خانواده درمانی چند بعدی - که برای نوجوانان مبتلا به مشکلات سوء مصرف مواد و همچنین خانواده های آنها ایجاد شده است - که به طیف وسیعی از تأثیرات بر الگوهای سوء مصرف مواد آنها می پردازد و برای بهبود عملکرد کلی خانواده طراحی شده است.
مصاحبه انگیزشی، که بیشترین استفاده را از آمادگی افراد برای تغییر رفتار و ورود به درمان می کند
مشوق های انگیزشی (مدیریت اقتضایی)، که از تقویت مثبت برای تشویق پرهیز از مواد مخدر استفاده می کند.

درمان گاهی اوقات در ابتدا فشرده است، جایی که بیماران هر هفته در چندین جلسه سرپایی شرکت می کنند. پس از تکمیل درمان فشرده، بیماران به درمان سرپایی معمولی منتقل می‌شوند که کمتر و ساعات کمتری در هفته برای کمک به بهبودی آنها تشکیل می‌شود. در سپتامبر 2017، سازمان غذا و داروی آمریکا اجازه بازاریابی اولین برنامه تلفن همراه، reSET® را برای کمک به درمان اختلالات مصرف مواد داد. این برنامه برای درمان سرپایی برای درمان اختلالات مصرف الکل، کوکائین، ماری جوانا و مواد محرک در نظر گرفته شده است. در دسامبر 2018، FDA یک برنامه پزشکی تلفن همراه، reSET® را برای کمک به درمان اختلالات مصرف مواد افیونی پاک کرد. این برنامه یک درمان شناختی-رفتاری تجویزی است و باید همراه با درمانی که شامل بوپرنورفین و مدیریت احتمالی است استفاده شود. درباره reSET® در این خبر FDA بیشتر بخوانید.

درمان بستری یا اقامتگاهی نیز می تواند بسیار موثر باشد، به ویژه برای کسانی که مشکلات شدیدتری دارند (از جمله اختلالات همزمان). مراکز درمانی مسکونی دارای مجوز، مراقبت های ساختاریافته و ویژه 24 ساعته، از جمله مسکن ایمن و مراقبت های پزشکی را ارائه می دهند. مراکز درمانی مسکونی ممکن است از انواع رویکردهای درمانی استفاده کنند، و هدف آن ها به طور کلی کمک به بیمار پس از درمان است که سبک زندگی بدون مواد مخدر و جرم و جنایت داشته باشد. نمونه هایی از تنظیمات درمان مسکونی عبارتند از:

جوامع درمانی، که برنامه های بسیار ساختارمندی هستند که در آن بیماران معمولاً برای 6 تا 12 ماه در یک محل اقامت می مانند. کل جامعه، از جمله کارکنان درمان و کسانی که در حال بهبود هستند، به عنوان عوامل کلیدی تغییر عمل می کنند و بر نگرش ها، درک و رفتارهای مرتبط با مصرف مواد مخدر تأثیر می گذارند. درباره جوامع درمانی در گزارش پژوهشی جوامع درمانی بیشتر بخوانید.
درمان اقامتی کوتاه مدت، که معمولا بر سم زدایی و همچنین ارائه مشاوره فشرده اولیه و آماده سازی برای درمان در یک محیط مبتنی بر جامعه متمرکز است.
مسکن بهبودی، که مسکن تحت نظارت و کوتاه مدت را برای بیماران فراهم می کند، که اغلب به دنبال انواع دیگر درمان های بستری یا مسکونی است. مسکن بازیابی می‌تواند به افراد کمک کند تا به زندگی مستقل روی بیاورند - برای مثال، کمک به آنها در یادگیری نحوه مدیریت امور مالی یا جستجوی شغل، و همچنین اتصال آنها به خدمات پشتیبانی در جامعه.

آیا رفتار برای جمعیت های عدالت کیفری متفاوت است؟
تحقیقات علمی از اواسط دهه 1970 نشان می‌دهد که درمان سوء مصرف مواد می‌تواند به بسیاری از مجرمان مصرف‌کننده مواد کمک کند تا نگرش، باورها و رفتارهای خود را نسبت به سوء مصرف مواد تغییر دهند. اجتناب از عود؛ و با موفقیت خود را از زندگی پر از سوءمصرف مواد و جنایت دور کنند. بسیاری از اصول درمان اعتیاد به مواد مخدر برای افرادی که در سیستم عدالت کیفری هستند و برای افراد عمومی مشابه است. با این حال، بسیاری از متخلفان به انواع خدمات مورد نیاز خود دسترسی ندارند. رفتاری که کیفیت پایینی دارد یا به خوبی با نیازهای مجرمان سازگار نیست ممکن است در کاهش مصرف مواد مخدر و رفتار مجرمانه مؤثر نباشد.

علاوه بر اصول کلی درمان، برخی ملاحظات خاص برای مجرمان شامل موارد زیر است:

درمان باید شامل توسعه مهارت‌های شناختی خاص باشد تا به مجرم کمک کند تا نگرش‌ها و باورهایی را که منجر به سوءمصرف مواد مخدر و جرم می‌شود، تنظیم کند، مانند احساس حق داشتن در انجام امور به روش خود یا عدم درک عواقب رفتار خود. این شامل مهارت های مربوط به تفکر، درک، یادگیری و به خاطر سپردن است.
برنامه‌ریزی درمان باید شامل خدمات مناسب در مرکز اصلاح و تربیت و همچنین انتقال به درمان مبتنی بر جامعه پس از آزادی باشد.
هماهنگی مداوم بین ارائه دهندگان درمان و دادگاه ها یا افسران آزادی مشروط و مشروط در رسیدگی به نیازهای پیچیده مجرمانی که دوباره وارد جامعه می شوند مهم است.

چند نفر برای اعتیاد به مواد مخدر درمان می شوند؟
بر اساس نظرسنجی ملی SAMHSA در مورد مصرف مواد مخدر و سلامت، 22.5 میلیون نفر (8.5 درصد از جمعیت ایالات متحده) 12 ساله یا بالاتر در سال 2014 به درمان برای مشکل مصرف مواد مخدر یا الکل غیرقانونی نیاز داشتند. فقط 4.2 میلیون (18.5 درصد از کسانی که نیاز داشتند. درمان) هر گونه درمان مصرف مواد را در همان سال دریافت کرد. از این تعداد، حدود 2.6 میلیون نفر در برنامه های درمانی تخصصی تحت درمان قرار گرفتند (CBHSQ، 2015).

*اصطلاح "غیرقانونی" به استفاده از مواد مخدر غیرقانونی، از جمله ماری جوانا طبق قوانین فدرال، و سوء استفاده از داروهای تجویزی اشاره دارد.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره مشاوره ترک اعتیاد اینجا کلیک کنید.

منبع: https://nida.nih.gov/publications/drugfacts/treatment-approaches-drug-addiction

کیس‌های کامپیوتر در اشکال و اندازه‌های مختلف هستند، از جعبه‌های کوچک Mini ITX که می‌توانید روی پایه تلویزیون اتاق استراحت خود قرار دهید، تا برج‌های سنگین عظیم که احتمالاً می‌توانند دوازده پردازنده گرافیکی را در خود جای دهند. همچنین تنوع بسیار زیادی از سبک‌های مختلف وجود دارد، از جعبه‌های سیاه خواب‌دار کم‌کلید گرفته تا قسمت‌های مرکزی پوشیده‌شده با RGB که در هر اتاق با نور کم، توجه را به خود جلب می‌کند. کیس‌های رایانه شخصی نیز از نظر کیفیت، پتانسیل جریان هوا و انعطاف‌پذیری از نظر آنچه که می‌توانید داخل آن نصب کنید و نمی‌توانید نصب کنید، متفاوت است. بیایید به تمام اصول اولیه ای که هنگام انتخاب قاب مناسب برای کیس گیمینگ سفارشی بعدی خود نیاز دارید بدانید.

اندازه های مختلف کیس کامپیوتر (mITX در مقابل mATX در مقابل Mid vs Full Towers)

اولین چیزی که باید در مورد انتخاب یک کیس کامپیوتر سازگار برای ساخت خود بدانید این است که کیس شما باید با مادربردی که انتخاب می کنید سازگار باشد. مادربردها در اندازه های مختلفی هستند که از نظر فنی "فرم فاکتور" نامیده می شود. رایج ترین فرم فاکتور ATX است که اگر بخواهید یک مادربرد با اندازه معمولی است. سپس Micro ATX (mATX) دارید که کمی کوچکتر از ATX است. Mini ITX (mITX) حتی کوچکتر از mATX است. در طرف دیگر طیف، شما Extended ATX (E-ATX) دارید که یک نسخه گسترده تر/چاق تر از ATX است.

بنابراین، اگر مادربرد ATX دارید، که متداول‌ترین اندازه است، باید کیسی را انتخاب کنید که از مادربرد ATX (هر Mid Tower یا Full Tower) پشتیبانی کند. مادربردهای mITX فقط در کیس های mITX قابل نصب هستند. مادربردهای mATX را می توان در کیس های mATX و همچنین در بسیاری از کیس های معمولی ATX (که Mid Tower نامیده می شود) نصب کرد. مادربردهای E-ATX فقط در موارد خاصی از Full Tower قرار می گیرند.

اگر گیج شده اید نگران نباشید، زیرا زمانی که به آن دست پیدا کردید بسیار ساده است. اساسا، تنها چیزی که باید بدانید این است که 4 اندازه معمول مادربرد (mITX، mATX، ATX، E-ATX) و 4 اندازه معمولی کیس وجود دارد:

Mini ITX Tower (از مادربردهای mITX پشتیبانی می کند)
Mini Tower (پشتیبانی از مادربردهای mATX)
Mid Tower (از مادربردهای ATX و گاهی mATX نیز پشتیبانی می کند)
Full Tower (از مادربردهای ATX و گاهی اوقات E-ATX نیز پشتیبانی می کند)

اکثر افرادی که یک کامپیوتر بازی می‌سازند، قاب Mid Tower را انتخاب می‌کنند، زیرا خیلی بزرگ نیست اما خیلی کوچک نیست. برج‌های میانی نیز از نظر مدل‌هایی که می‌توان از بین آنها انتخاب کرد، بیشترین محدوده را دارد. اما اگر فضای کافی ندارید - شاید یک میز کوچک دارید و نمی خواهید یک برج بزرگ فضای زیادی را اشغال کند - گرفتن یک برج کوچک بسیار رایج است. آنها همچنین معمولاً ارزان‌تر از جعبه‌های Mid Tower هستند، بنابراین می‌توانند گزینه خوبی برای کسانی باشند که بودجه کمی دارند (اگرچه گزینه‌های Mini Tower برتر نیز وجود دارد).

فقط قاب های Mini Tower و Mini ITX را با هم اشتباه نگیرید. موارد Mini ITX کمی کمتر رایج هستند، زیرا برخی از آنها به قدری کوچک و جمع و جور هستند که سازگاری اجزا را کاملاً محدود می کند (گزینه های بسیار کمتر) و همچنین نصب و نگهداری را کمی دشوارتر می کند. کیس های Mini ITX نه تنها به یک مادربرد mITX نیاز دارند، بلکه به طور بالقوه به یک منبع تغذیه ویژه SFF (Small Form Factor) نیز نیاز دارند و شما نمی توانید یک کارت گرافیک بزرگ را قرار دهید. گزینه های ارتقای آینده شما نیز محدود خواهد بود. به علاوه، در فضاهای کوچک کوچک که اجزای آن فضای زیادی برای «نفس کشیدن» ندارند، جریان هوا ممکن است ضعیف باشد و به طور بالقوه منجر به دماهای بالاتر و/یا رایانه شخصی بلندتر شود.

اگر محدودیت‌ها را درک می‌کنید و می‌خواهید درباره انتخاب قطعات سازگار مناسب تحقیق کنید، قاب‌های Mini ITX می‌توانند برای نشستن روی کابینت تلویزیون شما عالی باشند، اگر به بازی‌های سالنی با رایانه شخصی خود (یا برای رایانه شخصی واقعیت مجازی) علاقه دارید. من آن‌ها را برای اکثر سازندگان رایانه‌های شخصی که برای اولین بار استفاده می‌کنند توصیه نمی‌کنم، زیرا اگر می‌خواهید در فضا صرفه‌جویی کنید، معمولاً استفاده از Mini Tower بسیار ساده‌تر و آسان‌تر است (آن‌ها به‌اندازه کوچک نیستند، اما همچنان برای اکثر مردم به اندازه کافی فشرده هستند. خواستن یک مورد کوچکتر).

سپس Full Towers هستند که بزرگ‌ترین کیس‌های موجود در بازار هستند، اما عموماً برای اکثر مردم غیر ضروری هستند، مگر اینکه سیستمی را با تعداد زیادی از اجزاء مانند یک قفسه از ده هارد دیسک، یک کامپیوتر بازی کاملاً آب خنک مونتاژ کنید. ، چندین درایو نوری یا در صورت نصب یک کارت گرافیک بزرگ. کیس های Full Tower نیز می توانند مدیریت کابل را آسان تر کنند. اما اگر نمی‌دانید که به یک قاب Full Tower نیاز دارید، احتمالاً باید فقط به یک Mid Tower (یا Mini Tower در صورت تنگ بودن فضا) بچسبید، زیرا بسیاری از آنها فضای زیادی برای کار دارند.

نحوه انتخاب کیس با جریان هوا خوب
از آنجایی که بازی‌های مدرن نرم‌افزاری سخت‌گیرانه هستند که از سخت‌افزار رایانه شخصی (عمدتاً کارت گرافیک و CPU شما) می‌خواهند، جریان هوای ساخت رایانه شخصی شما یک نکته مهم است. هر چه رایانه شخصی شما قدرتمندتر باشد، اهمیت آن بیشتر می شود. اجزای داخلی مانند خنک کننده CPU شما نقش کلیدی در جریان هوای موثر در سیستم شما دارند، اما انتخاب کیس کامپیوتر شما نیز عامل مهمی است. به طور خاص، طراحی کیس، و اینکه آیا آن حرکت آسان هوا را از بیرون کیس، از داخل و خارج از پشت را تشویق می کند یا خیر.

این جریان هوا از جلو به پشت رایانه شخصی رایج‌ترین پیکربندی جریان هوا است، اما به خاطر داشته باشید که برخی موارد به روش‌های دیگری مانند از پشت یا پایین به جلو یا بالا کار می‌کنند (اگرچه کمتر رایج است). دانستن اینکه آیا کیس به خوبی برای جریان هوای موثر طراحی شده است، مطالعه بررسی های متخصص مورد اعتماد مانند Gamer's Nexus فقط برای نام بردن از یکی (که در بررسی موارد برای جریان هوا، و همچنین برای نویز و کیفیت/ویژگی های کلی کار بسیار خوبی انجام می دهد) است. متوجه خواهید شد که اکثر بهترین کیس های جریان هوا به جای پنل جامد (که به فن های جلویی این امکان را می دهد راحت تر هوا را از بیرون کیس به داخل بکشند) دارای پانل جلویی مشبک هستند.

اما یکی دیگر از ویژگی های محوری که هنگام انتخاب یک کیس خوب برای جریان هوا باید به آن توجه کرد، مقدار، اندازه و کیفیت فن های همراه با کیس است. با این حال، تقریباً همیشه می‌توانید فن‌های اضافی را به کیس رایانه شخصی اضافه کنید، بنابراین اگر یک کیس خاص دارای فن‌های کافی در جعبه نباشد، یا اگر آن فن‌ها کیفیت پایین یا متوسطی داشته باشند، بلافاصله این مورد را رد نمی‌کند. یک گزینه خوب مشخصات یک کیس همیشه تعداد و اندازه فن هایی را که می توانید به آن اضافه کنید فهرست می کند.

یک کیس کامپیوتر گیمینگ به چند طرفدار نیاز دارد؟

همه نمی توانند از خرید و نصب فن های اضافی در رایانه شخصی خود اذیت شوند - راحتی داشتن یک مجموعه خوب از فن های از پیش نصب شده در یک کیس همیشه خوب است. اگر به نظر شما شبیه است، یا اگر علاقه مند به اضافه کردن طرفداران به پرونده خود هستید، اما در حال برنامه ریزی برای تعداد مورد نیاز خود هستید، این بخش برای شما مناسب است.

به طور کلی، اکثر کیس های کامپیوتری ارزان قیمت یا سطح متوسط ​​با 1 یا 2 فن از پیش نصب شده عرضه می شوند. کیس‌های میان‌رده و سطح بالا در برخی موارد می‌توانند با 3، 4 یا حتی بیشتر عرضه شوند. اما آیا به چند هوادار نیاز دارید؟ هیچ پاسخی برای همه وجود ندارد، و این بستگی به این دارد که رایانه بازی شما چقدر قدرتمند است، چه تعداد از قطعات داخلی شما می توانند از هوای اضافی استفاده کنند، اینکه آیا کیس شما در وهله اول برای جریان هوا به خوبی طراحی شده است یا خیر، چقدر گرم است. اتاق شماست و غیره

اما برای ترسیم یک قلموی بسیار گسترده در اینجا برای ارائه یک نمای کلی، برای اکثر ساخت‌های رایانه‌های شخصی گیمینگ با رده اقتصادی متوسط، احتمالاً با تنها 2 فن - 1 در جلو (مکیدن هوای خنک به داخل) و 1 اینچ، خوب خواهید بود. پشت (دمیدن هوا). برای ساخت رایانه‌های بازی پیشرفته‌تر، باید حداقل 3 فن را در نظر بگیرید (معمولاً 2 فن در جلو و 1 فن در پشت). هر چیزی بیش از 3 فن یا لوکس است، فقط برای ماشین‌های بسیار قدرتمند رده بالا که به هر مقدار خنک‌کننده اضافی که می‌توانند نیاز دارند، یا کاری که مردم اگر تعداد زیادی فن RGB می‌خواهند انجام دهند، مورد نیاز است.

موارد دیگری که هنگام انتخاب کیس رایانه شخصی باید به دنبال آنها باشید
بیایید برخی از ویژگی ها و مشخصات دیگر را بررسی کنیم تا هنگام انتخاب قاب مناسب برای رایانه شخصی بازی خود از آنها آگاه باشید.

سبک: بسیاری از کیس ها دارای یک پانل جانبی شفاف هستند (اغلب از شیشه سکوریت یا اکریلیک ساخته شده اند) که اجزای داخلی شما را نشان می دهد. اگر می خواهید بتوانید کیس خود را ببینید، بدیهی است که باید یکی را انتخاب کنید که دارای پنجره ای مانند این باشد، اما اگر رایانه شخصی شما زیر میز شما قرار دارد، این ویژگی مهم نیست و ممکن است بتوانید کمی صرفه جویی کنید. پول با انتخاب یک مورد با طراحی پانل جانبی جامد (طراحی بسته).
درگاه‌های USB پنل جلو: کیس‌ها با مقادیر متفاوتی از پورت‌های USB رو به جلو برای دسترسی آسان ارائه می‌شوند (که در جلو یا بالای کیس وجود دارد). اگر به مقدار مشخصی پورت USB جلو نیاز دارید، و/یا اگر باید USB 3 (یا USB-C) باشند، فراموش نکنید که مشخصات کیس را بررسی کنید. اوه، و اگر کیس شما دارای پورت USB C در پنل جلویی است، باید مادربردی را انتخاب کنید که دارای هدر جلوی USB-C باشد (با اتصالات USB-C پشتی مادربرد اشتباه گرفته نشود).

درایوهای نوری: اگر درایو نوری (درایو DVD یا Blu-ray) را نصب می کنید، به کیسی نیاز دارید که دارای یک درایو 5.25 اینچی باشد. همه ی کیس ها دارای یکی نیستند، زیرا این روزها درایوهای نوری هنگام ساخت رایانه شخصی اختیاری هستند (زیرا امروزه همه چیز دیجیتالی است).
محفظه‌های درایو SSD/HDD: کیس‌ها دارای مقادیر متفاوتی از جایگاه‌ها/اسلات‌های ذخیره‌سازی هستند. جایگاه های 2.5 اینچی برای نگهداری SSD ها (درایوهای حالت جامد) و 3.5 اینچی برای هارد دیسک ها (درایوهای هارد دیسک سنتی قدیمی تر) وجود دارد. هر کیس مدرن نیمه مناسبی باید به اندازه کافی برای نیازهای شما داشته باشد، اما اگر مقدار زیادی درایو ذخیره‌سازی نصب می‌کنید، مشخصات کیس را بررسی کنید. به خاطر داشته باشید که برخی از کیس ها دارای اسلات های SSD در پشت سینی مادربرد هستند.
طراحی بدون ابزار: متوجه خواهید شد که برخی موارد در مشخصات محصول خود چیزی را در امتداد خطوط "طراحی بدون ابزار" ذکر می کنند، که به سادگی به این معنی است که برای برداشتن و اتصال مجدد پانل های جانبی به پیچ گوشتی نیاز ندارید. و آیا می توانید این کار را به سادگی با استفاده از پیچ های شست موجود تنها با دستان خود انجام دهید (محفظه های ذخیره سازی کیس نیز دارای طراحی بدون ابزار هستند). این یک ویژگی ضروری نیست، اما برای مونتاژ سریعتر و آسان تر (و نگهداری) مفید است.
مدیریت کابل: یکی از عواملی که ممکن است هنگام انتخاب یک کیس کامپیوتر خوب برای شما مهم باشد (بسته به اینکه چقدر به حفظ ظاهری زیبا و مرتب اهمیت می دهید)، این است که از بررسی ها بفهمید که آیا مدیریت کابل با کیس آسان است یا خیر. کیس‌هایی که در مدیریت کابل‌ها راحت‌تر از سایرین کار می‌کنند، سوراخ‌های زیادی روی سینی مادربرد کیس برای تغذیه کابل‌ها در هنگام سیم‌کشی سیستم شما و همچنین فضای پشت سینی مادربرد (یا جای دیگری در کیس) دارند. جایی که می‌توانید کابل‌ها را به‌راحتی از دید دور کنید. برخی از کیس ها مایل بیشتری را طی می کنند و تسمه های Velcro را از قبل متصل می کنند که باعث می شود کابل ها با هم سریع و آسان باشد (به جای اینکه مجبور باشید خودتان تسمه اضافه کنید یا بند کابل را بچرخانید). از طرف دیگر، یک کیس که برای مدیریت کابل بد است، معمولاً فضای کمی یا بدون فضای اضافی در پشت سینی مادربرد و/یا سوراخ‌های کمی روی سینی برای تغذیه کابل‌ها دارد.

جنس بدنه: مواد واقعی که کیس شما از آن ساخته شده است بر دوام و کیفیت کلی و همچنین پتانسیل آن برای خنک کردن سیستم شما تأثیر می گذارد. کیس‌های ارزان‌تر معمولاً از پلاستیک ساخته می‌شوند که برای مدت طولانی چندان بادوام نیستند، اما با بودجه کم ممکن است تنها گزینه شما باشد. کیف های با کیفیت بالاتر از فلزاتی مانند آلومینیوم یا فولاد ساخته می شوند که از نظر دوام بسیار بهتر هستند. شما می توانید در برگه مشخصات آن دریابید که یک کیس از چه موادی ساخته شده است.
فیلترهای گرد و غبار: برخی از کیس ها دارای یک یا دو فیلتر گرد و غبار قابل جابجایی هستند که به جلوگیری از ورود گرد و غبار به سیستم شما کمک می کند (تجمع گرد و غبار خوب نیست و با گذشت زمان کارایی جریان هوا را کاهش می دهد). اگر رایانه شخصی شما در محیط پر گرد و غبار زندگی می کند، یا اگر یک یا دو گربه دارید که مانند من در حال حاضر در اطراف جاسوسی می کنند، این کار مفید است. نکته منفی این است که فیلترهای گرد و غبار می توانند جریان هوا را کمی محدود کنند، اگرچه اگر آنها را مرتباً تمیز کنید نباید مشکلی ایجاد شود (آنها را زیر آب بگذارید و هر چند هفته یا چند ماه یکبار بسته به میزان استفاده خود بگذارید خشک شوند). به طور کلی، فیلترهای گرد و غبار کاملاً حیاتی نیستند، اما یک امتیاز مفید برای داشتن آن هستند.

منبع: https://www.build-gaming-computers.com/best-pc-case.html

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی است که آمریکایی ها را تحت تاثیر قرار می دهد، اما بسیار قابل درمان است. تعدادی درمان موثر برای افسردگی وجود دارد، از جمله درمان یا ترکیبی از درمان و دارو. ثابت شده است که انواع خاصی از درمان مانند درمان شناختی رفتاری، درمان های ذهن آگاهی، درمان بین فردی و درمان پذیرش و تعهد در درمان افسردگی موثر هستند. مشاوره افسردگی مجموعه ای از راهکارهایی است که نسبت به ویژگی های خاص هر فرد و نوع افسردگی او، توسط مشاور تدوین می شود. در ادامه به بررسی انواع مختلف این راهکارها می پردازیم.

درک افسردگی

اختلال افسردگی اساسی (MDD) یک اختلال خلقی است که با دوره های مزمن خلق افسرده، خستگی و از دست دادن علاقه، لذت و انگیزه در فعالیت ها مشخص می شود. برخی افراد نیز تحریک پذیری، مشکل در تمرکز و حتی احساس بی ارزشی یا ناامیدی را تجربه می کنند. افسردگی همیشه یکی از اختلالات سلامت روان در سراسر جهان بوده است، اما در سال 2021، یک مطالعه نشان داد که از هر 3 بزرگسال آمریکایی، 1 نفر از افسردگی رنج می برد.

با افزایش شدید تعداد افرادی که علائم افسردگی را تجربه می کنند، اطلاعات در مورد درمان های موثر افسردگی بیش از هر زمان دیگری ضروری است. افسردگی بسته به تعداد علائمی که فرد تجربه می کند می تواند ماهیت خفیف، متوسط ​​یا شدید داشته باشد. در برخی موارد درمان فردی یا گروهی یک درمان موثر و در برخی دیگر ترکیبی از دارو و درمان توصیه می شود

درمان افسردگی

روان درمانی شامل جلسات درمانی فردی، گروهی یا خانواده است که توسط یک درمانگر، مشاور، روانشناس یا مددکار اجتماعی دارای مجوز ارائه می شود. درمان یک درمان بسیار موثر برای اکثر بیماری های روانی از جمله افسردگی است. تحقیقات نشان می‌دهد که نزدیک به 75 درصد از افرادی که در درمان شرکت می‌کنند، بهبود را گزارش می‌کنند

در حالی که درمان به عنوان یک درمان خط مقدم برای افسردگی در نظر گرفته می شود، انواع مختلفی از درمان های موثر برای انتخاب وجود دارد و برخی از آنها از پشتیبانی تحقیقاتی بیشتری نسبت به دیگران برخوردار هستند. در زیر چهار مورد از موثرترین درمان‌های افسردگی، طبق تحقیقات انجام شده است.1

درمان شناختی رفتاری (CBT) برای افسردگی

درمان شناختی رفتاری (یا CBT) یکی از بهترین رویکردهای درمانی برای افسردگی است و ثابت شده است که در درمان افراد مبتلا به علائم افسردگی موثر است. و رفتارها را به افکار مثبت و مهارت های مقابله ای سالم تبدیل می کند

در یک جلسه CBT چه انتظاری داریم؟

CBT معمولاً در جلسات مشاوره فردی 1:1 در یک محیط اداری یا در یک محیط مجازی از طریق درمان آنلاین ارائه می شود. درمانگران CBT تمایل زیادی به کمک به مشتریان برای یافتن راه حل های عملی برای مشکلات خود دارند. آنها همچنین برای شناسایی مهارت‌ها و فعالیت‌های مقابله‌ای که به کاهش علائم آن‌ها و جایگزینی رفتارهای مشکل‌ساز کمک می‌کند، با مراجعان همکاری می‌کنند.

فردی در درمان افسردگی CBT می تواند انتظار داشته باشد که درمانگر به آنها کمک کند: 1

ارتباط بین افکار، احساسات و اعمال آنها را درک کنید

ارزیابی کنید که کدام افکار و رفتارها مفید هستند و کدامیک علائم را بدتر می کند

افکار منفی درباره خود، زندگی و آینده خود را به چالش بکشید، تجدید نظر کنید یا تغییر دهید

آنها را تشویق کنید تا فعال تر، اجتماعی تر باشند و در فعالیت های خودمراقبتی منظم شرکت کنند

ردیابی و نظارت بر تغییرات خلق و خو، افکار و رفتارها در طول دوره درمان

درمان پذیرش و تعهد (ACT)

درمان پذیرش و تعهد (یا ACT) نوعی درمان برای افسردگی است که ترکیبی از عناصر رفتار درمانی و ذهن آگاهی است. تحقیقات نشان می دهد که ACT در درمان افسردگی موثر است. ACT بر آموزش افراد تمرکز دارد که چگونه احساسات خود را بپذیرند و تجربه کنند بدون اینکه به آنها اجازه دهند اعمال و انتخاب های خود را کنترل یا کنترل کنند. ACT همچنین به افراد کمک می‌کند تا ارزش‌های اصلی خود را شناسایی کنند، و برای همسو کردن انتخاب‌های خود با ارزش‌هایشان به‌عنوان راهی برای ایجاد زندگی معنادارتر و رضایت‌بخش‌تر تلاش کنند.

چه چیزی در یک جلسه ACT انتظار می رود

ACT معمولاً در جلسات درمانی سرپایی فردی که در مطب یا آنلاین از طریق بهداشت از راه دور انجام می شود، ارائه می شود. درمانگران ACT از رویکرد متفاوتی نسبت به درمانگران CBT استفاده می کنند، زیرا به مراجعین نمی آموزند که چگونه افکار و احساسات دشوار را متوقف کنند، کنترل کنند یا تغییر دهند. در عوض، آنها استراتژی‌های ذهن آگاهی و پذیرش را آموزش می‌دهند تا به مشتریان کمک کنند تا احساسات خود را به روش‌های جدید و متفاوت پردازش کنند. آنها همچنین به شدت بر کمک به مشتریان تمرکز می کنند تا اقدامات خود را با ارزش های اصلی خود هماهنگ کنند تا تغییرات مثبتی ایجاد کنند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.

در یک جلسه ACT، یک درمانگر ممکن است به مراجع کمک کند: 1،4

آموزش آنها در مورد ارزش پذیرش احساسات در مقابل تلاش برای مبارزه با آنها، متوقف کردن آنها، اجتناب از آنها یا کنترل آنها

مهارت‌های پذیرش عاطفی و ذهن‌آگاهی را به‌عنوان روشی برای تجربه هیجان‌ها به روش‌هایی که زیاد یا مخرب نیستند، تمرین کنید.

از مشتری در شناسایی ارزش‌های اصلی خود و ارزیابی اینکه آیا اقداماتش با این ارزش‌های اصلی همسو یا مغایرت دارد، حمایت کنید.

کمک به مراجعان برای ایجاد انعطاف‌پذیری روان‌شناختی، یا توانایی حاضر ماندن حتی زمانی که افکار، احساسات، احساسات و تجربیات دشوار را تجربه می‌کنند.

درمان بین فردی (IPT)

درمان بین فردی نوع دیگری از درمان افسردگی است که ثابت شده است. 1،5 IPT بر کمک به افراد افسرده برای درک ارتباط بین علائم و عوامل استرس زا خاص و تعارضات رابطه یا سایر مشکلات زندگی تمرکز دارد. پس از بررسی این پیوند، هدف IPT کمک به مشتری برای توسعه بینش و ایجاد تغییرات فعال برای بهبود شرایط و روابط خود است.

در جلسات درمان IPT چه انتظاری داریم؟

درمان IPT معمولاً در 12-16 جلسه درمانی انفرادی ارائه می شود که ممکن است در مطب، مرکز یا آنلاین از طریق Telehealth انجام شود. از آنجایی که درمانگران IPT بر این باورند که افسردگی با رویدادها و روابط خاص زندگی مرتبط است، اینها اغلب به کانون اصلی درمان تبدیل می شوند (به جای خود علائم).

در یک جلسه IPT، یک درمانگر ممکن است به یک مشتری افسرده کمک کند: 1،5

انجام بررسی یا ارزیابی عوامل استرس زا، روابط، و سیستم حمایتی آنها

ارزیابی موانع برای حل مشکلات، پردازش احساسات دشوار یا بهبود مهارت های ارتباطی

کمک به مشتری برای یادگیری مهارت های بین فردی که او را برای برقراری ارتباط بهتر، ارتباط و حل مشکلات زندگی و روابط خود مجهز می کند.

در حالی که مشتری برای ایجاد تغییرات فعال در زندگی و روابط خود تلاش می کند، به عنوان یک مربی، تشویق کننده و فرد حمایت کننده عمل کنید.

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT)

درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) شکلی از CBT است که جنبه های ذهن آگاهی و مدیتیشن را در بر می گیرد. MBCT به طور خاص برای افرادی که با افسردگی مقاوم به درمان دست و پنجه نرم می کنند توسعه یافته است، و مشخص شده است که یک درمان موثر است. به مردم می آموزد که چگونه از ذهن آگاهی برای جدا شدن از آنها استفاده کنند

در جلسات درمانی MBCT چه انتظاری باید داشت

MBCT معمولاً در جلسات گروه درمانی، معمولاً با افرادی که علائم افسردگی را تجربه می‌کنند، ارائه می‌شود.6 اکثر درمان‌های گروهی تعداد محدودی شرکت‌کننده دارند که میانگین آن بین 5 تا 15 نفر است. 7 گروه MBCT معمولاً هر هفته، معمولاً به مدت 8 هفته ملاقات می‌کنند. دوره.

در یک گروه MBCT، یک پزشک آموزش دیده معمولا بحث ها را رهبری می کند و موضوعات و مهارت های مختلفی از جمله: 1،6 را ارائه می کند.

کمک به شرکت کنندگان در شناسایی افکار منفی خاصی که علائم آنها را بدتر می کند

تشویق شرکت کنندگان به آگاهی بیشتر از افکار، احساسات و احساسات بدنی خود

آموزش این که افکار زودگذر و موقتی هستند و افراد می توانند انتخاب کنند که چقدر زمان، انرژی و توجه به آنها می دهند.

ارائه آموزش در مورد تمرین‌های خاص تمرکز حواس و مراقبه که می‌تواند به افراد کمک کند تا افکار را متوجه شوند و مشاهده کنند، بدون اینکه گرفتار آن‌ها شوند.

یادگیری "کوچک نمایی" یا جدا شدن از افکار، به جای مشارکت در آنها

سایر گزینه های درمان افسردگی

CBT، ACT، IPT و MBCT چهار مورد از مؤثرترین رویکردهای رفتاردرمانی برای اختلال افسردگی اساسی هستند، اما انواع دیگری از درمان نیز وجود دارد که نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان داده‌اند. به عنوان مثال، درمان حل مسئله (یا درمان متمرکز بر راه‌حل) یکی دیگر از روش های مبتنی بر شواهد برای افسردگی است. این درمان کوتاه مدت (1 تا 3 ماه) با هدف رسیدگی به عوامل استرس زا و مشکلات فوری در زندگی یک فرد است و ممکن است برای کسانی که علائم خفیف تا متوسط ​​دارند مناسب تر باشد.

گاهی اوقات از درمان های دیگری برای کمک به افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند استفاده می شود. اینها شامل درمان های جدیدتری است که هنوز در حال تحقیق هستند، و همچنین برخی از آنها که در درمان انواع خاصی از افسردگی موثر هستند.

برخی از روش های درمانی دیگری که برای درمان افسردگی استفاده می شود عبارتند از:

درمان تشنج الکتریکی (ECT)

برخلاف شوک درمانی استاندارد برای افسردگی که دهه‌ها پیش مورد استفاده قرار می‌گرفت، درمان الکتروشوک مدرن نسبتاً بی‌خطر و بدون درد است و در درمان افسردگی شدید یا مقاوم به درمان نویدبخش است. این نوع درمان زمانی که فرد تحت بیهوشی است توسط یک متخصص پزشکی انجام می شود و شامل تحریک الکتریکی نواحی خاصی از مغز است. مشکلات حافظه شایع ترین عارضه جانبی است، به همین دلیل است که ECT فقط برای بیمارانی استفاده می شود که سایر درمان های رفتاری و داروهایی را که عوارض جانبی کمتری دارند، امتحان کرده اند.

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)

رفتار درمانی دیالکتیکی یک رفتار درمانی ساختاریافته است که می تواند در جلسات درمانی گروهی یا فردی ارائه شود. این نوع درمان اغلب برای افرادی که با اختلال شخصیت مرزی دست و پنجه نرم می کنند استفاده می شود، اما می تواند به افرادی که دارای سایر مشکلات خلقی و رفتاری هستند نیز کمک کند. DBT تنظیم هیجانی، تحمل پریشانی، مهارت های ارتباطی و ذهن آگاهی را آموزش می دهد. ممکن است به ویژه برای افرادی که افسردگی شدید، افکار خودکشی یا سابقه رفتارهای خودآزاری دارند مفید باشد.

حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR)

EMDR را می توان برای درمان افسردگی استفاده کرد و شامل یک درمانگر آموزش دیده است که از نشانه های حرکت چشم و تحریک دو طرفه برای پردازش افکار، خاطرات و احساسات دشوار استفاده می کند. این نوع درمان بیشتر برای تروما استفاده می شود، اما می تواند برای برخی از افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند نیز مفید باشد. EMDR ممکن است به ویژه برای افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند و یک آسیب یا رویداد آسیب زا را تجربه کرده اند مفید باشد.

روان درمانی

روانگردان ها داروهای قدرتمندی هستند که ذهن و خلق را تغییر می دهند و می توانند منجر به تغییر حالت های هوشیاری شوند. برخی از محققان در حال بررسی استفاده درمانی از روان‌گردان‌های خاص مانند LSD، Psilocybin، MDMA و کتامین برای درمان برخی بیماری‌های سلامت روان از جمله افسردگی بوده‌اند. در حالی که این تحقیق هنوز در مراحل اولیه است، نتایج امیدوار کننده ای وجود دارد. در واقع، کتامین درمانی اخیرا توسط FDA برای درمان افسردگی تایید شده است. در مواردی که روانگردان ارائه می شود، درمان روانگردان همیشه شامل تجویز دارو در یک محیط امن و تحت نظارت با یک درمانگر آموزش دیده و سایر کارکنان پزشکی در محل است.

بهترین درمان برای افسردگی چیست؟

انواع مختلفی از درمان افسردگی وجود دارد که مورد استفاده قرار می گیرد و برخی شواهد حمایتی بیشتری برای اثبات اثربخشی خود دارند. CBT، درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، و درمان بین فردی، همگی درمان‌های مبتنی بر شواهد برای افسردگی در نظر گرفته می‌شوند.1،5،6 درمان حل مسئله همچنین به افراد مبتلا به افسردگی کمک می‌کند، اما ممکن است برای درمان‌های خفیف مناسب‌تر باشد. تا افسردگی متوسط.1،3

درمان‌های جدیدتر مانند ECT و روان‌درمانی نیز نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان داده‌اند، اما خطر عوارض جانبی بیشتری نسبت به درمان‌های دیگر دارند. رفتاردرمانی دیالکتیکی یا EMDR می‌تواند برای برخی از افراد مبتلا به افسردگی مفید باشد، به‌ویژه اگر با علائم شدیدتر دست و پنجه نرم کنند. سابقه تروما یا افکار خودکشی داشته باشید. 9،10 گاهی اوقات، داروهای ضد افسردگی علاوه بر درمان برای کمک به افراد در مدیریت علائم افسردگی مورد نیاز است.

منبع: choosingtherapy.com

تصمیم گیری برای توقف مصرف کوکائین گام بزرگی به سوی بهبودی برای هر کسی است که از اعتیاد به کوکائین رنج می برد. گام بعدی توصیه شده، جستجوی کمک حرفه ای برای شروع فرآیند سم زدایی پزشکی و درمان اعتیاد است. اگر شما یا یکی از عزیزانتان نمی‌دانید که چگونه کوکائین را بدون توانبخشی ترک کنید، موارد زیادی وجود دارد که باید در نظر بگیرید.

ترک کوکائین در خانه می تواند خطرناک باشد. اگر تصمیم به ترک مصرف کوکائین دارید، ممکن است علائم ترک اعتیاد جسمی و رفتاری ناراحت کننده ای از جمله تب، خواب آلودگی، میل به کوکائین، افسردگی، اضطراب و پرخاشگری را تجربه کنید. در حالی که علائم ترک کوکائین عموماً خفیف‌تر از علائمی است که با بسیاری از داروهای دیگر تجربه می‌شود، اما می‌تواند تا چند هفته ادامه داشته باشد. همچنین توجه به این نکته مهم است که به دلیل افزایش بروز فنتانیل در کوکائین، عوارض جدی پزشکی در حال افزایش است. فنتانیل یک ماده افیونی مصنوعی بسیار خطرناک است که معمولا با کوکائین، هروئین و مت آمفتامین مخلوط می شود تا آنها را ارزان تر و قوی تر کند. بر اساس CDC، فنتانیل یکی از رایج ترین داروهایی است که در مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد دخیل است.

با نظارت یک متخصص پزشکی، عوارض جانبی بالقوه خطرناک سم زدایی را می توان کنترل و در صورت لزوم درمان کرد. هنگامی که وارد یک برنامه درمان اعتیاد به کوکائین می شوید، از حمایت درمانگران و یک تیم پزشکی برخوردار هستید که می توانند داروهای آرام بخش را برای کاهش اثرات ترک تجویز کنند. آنها همچنین می توانند به راحتی هر گونه عارضه ای را که ممکن است ناشی از سلامت روانی یا شرایط فیزیکی همزمان باشد درمان کنند.

ترک کوکائین نیاز به حمایت مداوم دارد. غلبه بر اعتیاد زمانی که به تنهایی انجامش می دهید بسیار سخت تر است. هنگامی که فردی که از اعتیاد به مواد مخدر یا الکل رنج می برد یک برنامه درمانی جامع را تکمیل می کند، احتمال عود بسیار کمتر است. این به این دلیل است که آنها یک سیستم پشتیبانی قوی دارند که می تواند شامل دوستان، خانواده، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی واجد شرایط، و مشاوران سوء مصرف مواد و همچنین گروه های حمایتی مانند Cocaine Anonymous باشد.

راه بهبودی اعتیاد پس از سم زدایی متوقف نمی شود. بیماران به حمایت مداوم نیاز دارند تا یاد بگیرند که چگونه با هوس کوکائین کنار بیایند، چگونه با چالش های زندگی به روشی سالم کنار بیایند، و چگونه از محرک های عود جلوگیری کنند. نشان داده شده است که گزینه های درمانی سرپایی مانند درمان شناختی رفتاری با ارائه ابزارهای مورد نیاز بیماران برای انطباق با سلامت در روند بهبودی بسیار مفید است.

چگونه با خیال راحت مصرف کوکائین را متوقف کنید وقتی آماده هستید که مصرف کوکائین را متوقف کنید، درخواست کمک بسیار مهم است. با دوستان قابل اعتماد یا اعضای خانواده تماس بگیرید و با پزشک خود صحبت کنید یا فوراً یک مرکز درمانی پیدا کنید. هنگامی که توسط متخصصان آگاه ارزیابی می شوید، آنها می توانند به شما در تعیین گام های بعدی در سفر خود به سوی یک زندگی شاد و سالم کمک کنند.
منبع:www.caron.org

طریقه مصرف قرص تاخیری با توجه به مشاهدات ارائه شده از سوي سازمان غذا و دارو مشخص شده است كه بايد به دقت مورد توجه قرار گيرد. با توجه به سوالات متداول كاربران نحوه مصرف قرص تاخيري در مقاله اي به بررسي روش مصرف قرص تاخيري و تاثير آن بر انزال مي پردازيم.

انزال زودرس به عنوان انزال غير ارادي فردي با تحريك جنسي محدود قبل يا بلافاصله پس از ورود آلت تناسلي به واژن تعريف مي شود و اين اتفاق باعث ناراحتي قابل توجهي در فرد مي شود.
انزال زودرس يك اتفاق رايج در بين مردان است. اگرچه تخمين ها متفاوت است، تصور مي شود كه تقريباً از هر سه مرد يك نفر در طول زندگي خود اين مشكل را تجربه مي كند.

ناتواني در كنترل انزال پس از دخول واژينال يا تا زمان دخول واژينال، اجتناب از رابطه جنسي به دليل استرس و اضطراب، يا انزالي كه هميشه تقريباً 1 دقيقه پس از دخول واژينال يا در طول بيشتر مقاربت رخ مي دهد، مي تواند دليلي بر انزال زودرس باشد.

مشكل زود انزالي هر دو عامل فيزيولوژيكي و بيولوژيكي ممكن است در انزال زودرس نقش داشته باشند. اگرچه انزال زودرس موضوعي است كه مردان احساس شرم مي كنند و از صحبت در مورد آن اجتناب مي كنند.

اما انزال زودرس مردان يك مشكل سلامتي رايج با درمان است. در مردان مبتلا به انزال زودرس، اين مشكل در ابتدا خفيف است و ممكن است به مرور زمان بدتر شود. در برخي موارد، مردان سعي مي كنند اجازه ندهند همسرشان مشكلات انزال زودرس خود را احساس كند.

اما اين مشكل مي تواند منجر به مشكلات ارتباطي و مشكلات جنسي مرتبط بين زوجين شود. زوج ها ممكن است به دليل كمبود ميل جنسي زن، ناتواني در ارگاسم و ناتواني مرد در صرف زمان كافي براي پيش بازي، اختلالات برانگيختگي را تجربه كنند.
استفاده از قرص هاي تاخيري در درمان زود انزاليبا مصرف صحيح قرص تاخيري مي توانيد انزال خود را تا حد امكان كنترل كنيد. اين نوع داروها با نسخه و بدون نسخه در دسترس هستند و شما به راحتي مي توانيد اين قرص ها را به صورت محرمانه از داروخانه آنلاين خريداري كنيد.

موثرترين آنها گروهي از داروهايي هستند كه جذب سروتونين خوراكي (IRS) را سركوب مي كنند. اولين چيزي كه در اين گروه به خصوص در درمان زود انزالي به ذهن مي رسد.

به اين سوال كه زود انزالي چيست پاسخ داده ايم و قبل از اينكه به علل آن بپردازيم لازم است بدانيم كه زود انزالي انواع مختلفي دارد. به 4 قسمت تقسيم مي شود.

انواع انزال زودرسانزال زودرس مادام العمر: اين نوع انزال زودرس با اولين فعاليت جنسي مشاهده مي شود و در طول زندگي ادامه مي يابد. درصد اين نوع زود انزالي در جمعيت عمومي بين 2.3 تا 3.2 درصد است كه كمترين درصد مردان را شامل مي شود.

زود انزالي اكتسابي: زود انزالي اكتسابي مشكل شايع تري است. اين مي تواند در نتيجه يك تغيير فيزيولوژيكي يا رواني رخ دهد. بين 3.9٪ تا 4.2٪ از جمعيت عمومي ديده مي شود.

انزال زودرس متغير: شايع ترين نوع زود انزالي است. در 8.5-11.4 درصد از جمعيت عمومي ديده مي شود. گاه به گاه فرد دچار انزال طبيعي و گاه به گاه انزال زودرس مي شود.

زود انزالي حسي (ذهني): در اين نوع افراد در واقع مشكل زود انزالي ندارد، اما به دلايل فرهنگي و رواني فكر مي كند كه زود انزالي دارد. ميزان بروز در جمعيت عمومي بين 1/5 تا 4/6 درصد است.

علل زود انزاليعلل زود انزالي به دو دسته رواني و بيولوژيكي تقسيم مي شوند.
علل رواني زود انزالي
بي تجربگي جنسيدرك منفي از تصوير بدن شمانوآوري در رابطههيجان و برانگيختگي بيش از حداسترس رابطهاضطرابسرزنش خود و احساس بي كفايتيافسردگيمي توان از آن به عنوان مشكلات رواني مرتبط با كنترل و صميميت ياد كرد.
اين عوامل رواني شايع ترين علل هستند، به ويژه در مرداني كه قبلاً انزال طبيعي را تجربه كرده اند و سپس دچار انزال زودرس شده اند.
از طرفي مشكل انزال زودرس به دليل آسيب زودهنگام مادام العمر تجربه مي شود. به عنوان نمونه اي از اين موارد:
مورد آزار جنسي قرار گرفته استآموزش شديد جنسيتجربه جنسي آسيب زاشرايطي مانند شرطي شدن رواني فرد براي انزال سريع در اثر خودارضايي
علل بيولوژيكي انزال زودرس
هورمون ها، عفونت ها و بيماري هاي سيستم عصبي وجود دارند كه مي توانند باعث انزال زودرس شوند.
ديابت: اگرچه ديابت بيماري است كه بيشتر باعث اختلال نعوظ در مردان مي شود، مطالعه اي كه در سال 2016 در مجله ترجمه آندرولوژي و اورولوژي منتشر شد نشان داد كه اكثريت قابل توجهي از بيماران ديابتي مبتلا به اختلال نعوظ داراي انزال زودرس نيز هستند. مكانيسم بيولوژيكي كه ديابت باعث انزال زودرس مي شود به طور كامل شناخته نشده است.
اختلالات هورموني: كمبود تستوسترون، اختلالات هورمون تيروئيد و بيماري هاي غده هيپوفيز باعث انزال زودرس مي شود.
مولتيپل اسكلروزيس: انزال زودرس يكي از بسياري از اختلالات جنسي است كه در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس ديده مي شود.
مشكلات غده پروستات: تحقيقات ارتباط بين عفونت هاي غده پروستات و انزال زودرس را نشان مي دهد.
علل ديگر: مطالعات اخير نقش افزايش حساسيت آلت تناسلي و افزايش تحريك پذيري عصبي فيزيولوژيكي مركز انزال را در انزال زودرس نشان مي دهد.
مرداني كه مشكل انزال دارند ممكن است استراتژي‌هاي نامناسبي داشته باشند كه به تنهايي اين مشكل را حل كنند. مرداني كه به دنبال راه حلي براي انزال زودرس هستند ممكن است از پيش بازي اجتناب كنند، زيرا افزايش تحريك آلت تناسلي در هنگام پيش بازي باعث كوتاه شدن مدت لذت جنسي مي شود.
انزال زودرس چگونه تشخيص داده مي شود؟براي تشخيص زود انزالي، بيمار بايد يك زندگي جنسي فعال داشته باشد. بحث طولاني با پزشك و معاينه فيزيكي در تشخيص زود انزالي ضروري است.
اگر اختلال نعوظ (اختلال نعوظ) نيز همراه با انزال زودرس تجربه شود، پزشك ممكن است آزمايشاتي را براي بررسي سطح هورمون تجويز كند. در طول اين مصاحبه، تاريخچه پزشكي بيمار تا حد امكان دقيق، تعيين صحيح استراتژي درمان را تضمين مي كند.
در تاريخچه پزشكي، بيماري هاي گذشته و حال، حوادث، تروما، داروها پرسيده شده و زندگي جنسي بيمار گوش فرا داده مي شود.
كاندوم: كاندوم مانند كرم ها و ژل ها يكي از روش هاي درماني است كه براي جلوگيري از انزال زودرس استفاده مي شود، زيرا باعث كاهش حس در هنگام مقاربت مي شود.
دقيق ترين استراتژي درماني براي انزال زودرس، برنامه ريزي هاي جداگانه درماني با پزشك متخصص است. اگر فكر مي كنيد مشكل زود انزالي داريد، مي توانيد پس از مشورت با پزشك از قرص هاي تاخيري استفاده كنيد.
نحوه درمان زود انزالي با قرص هاي تاخيريامروزه از درمان زود انزالي استقبال مي شود. پس از مشخص شدن علت زمينه اي بيماري، بسته به شرايط بيمار، مي توان از يك يا چند درمان زير با هم استفاده كرد. برخي از درمان هايي كه مي تواند راه حلي براي انزال زودرس باشد به شرح زير است:
دارودرماني: داروهاي خوراكي يكي از ارجح ترين روش هاي درماني براي انزال زودرس هستند. هنگامي كه داروهايي به نام SSRI (مهاركننده هاي انتخابي بازجذب سروتونين) به صورت خوراكي هر روز مصرف شوند، اثر آن پس از 5 تا 10 روز مشاهده مي شود. اما نياز به مصرف روزانه اين داروها و عوارضي مانند خستگي، حالت تهوع، تعريق و خميازه كشيدن باعث مي شود تعداد كمي از بيماران به درمان ادامه دهند.
كرم‌ها، ژل‌ها و اسپري‌هايي كه حاوي يك عامل بي‌حس‌كننده مانند بنزوكائين، ليدوكائين يا پريلوكائين هستند، گاهي براي درمان انزال زودرس استفاده مي‌شوند.
آنها 10 تا 15 دقيقه قبل از رابطه جنسي روي آلت تناسلي قرار مي گيرند تا حس را كاهش دهند و به تاخير در انزال كمك كنند.
اگرچه بي حس كننده هاي موضعي موثر و قابل تحمل هستند، اما عوارض جانبي بالقوه اي دارند. آنها ممكن است باعث كاهش احساس و لذت جنسي در هر دو طرف شوند.
بسياري از داروهاي ضد افسردگي، مسكن ها و داروهاي اختلال نعوظ ممكن است ارگاسم را به تاخير بيندازند. اما اين داروها توسط سازمان غذا و داروي آمريكا براي درمان زود انزالي تاييد نشده اند.
داروهاي ضدافسردگي: يكي از عوارض برخي از داروهاي ضد افسردگي تاخير در ارگاسم است. به همين دليل، از مهاركننده هاي انتخابي بازجذب سروتونين (SSRIs) براي درمان زود انزالي استفاده مي شود.
SSRI ها شامل پاروكستين (Paxil، Paxva، Brisdel)، اسيتالوپرام (Lexapro)، سيتالوپرام (Celexa)، سرترالين (Zoloft) يا فلوكستين (Prozac) مي باشند.
داپوكستين SSRI اغلب به عنوان درمان خط اول براي انزال زودرس در برخي كشورها استفاده مي شود.
از بين داروهايي كه براي استفاده در ايالات متحده تأييد شده اند، به نظر مي رسد پاروكستين مؤثرترين آنها باشد. اين داروها معمولاً 5 تا 10 روز طول مي كشد تا شروع به كار كنند. اما ممكن است 2-3 هفته از درمان طول بكشد تا اثر كامل را مشاهده كنيد.
اگر SSRI زمان انزال شما را بهبود نبخشد، پزشك ممكن است كلوميپرامين (Anafranil) ضد افسردگي سه حلقه اي را تجويز كند. عوارض جانبي داروهاي ضد افسردگي ممكن است شامل حالت تهوع، تعريق، خواب آلودگي و كاهش ميل جنسي باشد.
مسكن ترامادول (Ultram، Conzip، Qdolo) دارويي است كه براي درمان درد استفاده مي شود. همچنين داراي عوارضي است كه انزال را به تاخير مي اندازد. ترامادول ممكن است زماني كه SSRI ها موثر نبوده اند تجويز شود. ترامادول را نمي توان در تركيب با SSRI ها استفاده كرد.
عوارض جانبي ممكن است شامل حالت تهوع، سردرد، خواب آلودگي و سرگيجه باشد. ترامادول در صورت مصرف طولاني مدت مي تواند باعث اعتياد شود.
مهاركننده هاي فسفودي استراز-5. برخي از داروهاي مورد استفاده براي درمان اختلال نعوظ نيز ممكن است به انزال زودرس كمك كنند. اين داروها عبارتند از سيلدنافيل (وياگرا)، تادالافيل (سياليس، آدسيركا)، آوانافيل (استندرا) و واردنافيل. عوارض جانبي ممكن است شامل سردرد، برافروختگي صورت و سوء هاضمه باشد. اين داروها در صورت استفاده تركيبي ممكن است با ساير قرص ها تداخل داشته باشند.
كرم ها و ژل ها: يكي ديگر از روش هاي مورد استفاده در درمان زود انزالي استفاده از كرم هاي حاوي بي حس كننده هاي موضعي است.
كرم، ژل، اسپري كه قبل از نزديكي روي آلت استفاده مي شود باعث از بين رفتن حس آلت و تاخير در انزال مي شود.
از آنجايي كه اين درمان ها موضعي هستند، عوارض جانبي سيستميك كه با قرص ها مشاهده مي شود، ديده نمي شود. اما كرم ها و ژل ها بسته به ميزان استفاده مي توانند از احساس ارگاسم در خانم ها و آقايان جلوگيري كنند. به خصوص بوي بد ژل هاي استفاده شده مي تواند محيط ناخوشايندي را در حين مقاربت ايجاد كند.
معرفي بهترين قرص هاي تاخيرياز داروهايي مانند وياگرا، وياگرا پلاس، سيلدنافيل و SSRI سياليس، وگادول، كينگ دول، قرص تاخيري پاور وي 8 مي توان به عنوان درمان زود انزالي استفاده كرد.
گاهي اوقات مي توان از برخي اسپري ها يا كرم هاي بي حس كننده براي از بين بردن حساسيت نوك آلت تناسلي استفاده كرد.
اگرچه استفاده از قرص هاي تاخيري براي درمان دائمي به تنهايي براي رفع مشكل زود انزالي كافي نيست، بايد تاريخچه دقيق رواني و جنسي گرفته شود، اما در تقويت نعوظ و تاخير در انزال تاثير بسزايي دارد.
در درمان انزال زودرس، هيپنوتيزم درماني، درمان شناختي رفتاري، رويكردهاي پويا، رفع آسيب، رويكردهاي متمركز بر احساسات، رويكردهاي رابطه اي، طب سوزني، رايحه درماني، تمرينات، كتاب درماني (كتاب و آموزش) با فرمولي خاص براي فرد و مشكل او. استفاده مي شود
به اين ترتيب، ميزان موفقيت با رويكردهاي خاص براي هر فرد و هر مشكل بسيار بالا است. گاهي اوقات، در حالي كه مشكل با برنامه هاي بسيار ساده حل مي شود، گاهي اوقات تلاش بيشتري لازم است. اما مشكل در نهايت حل خواهد شد.
البته روش مصرف قرص تاخيري بخشي از درمان است و در صورت امكان بايد بدون استفاده از دارو نسبت به رفع مشكل اقدام كرد.
اگر فرد مبتلا به انزال زودرس داراي اختلالات خلقي مانند افسردگي، اضطراب، اختلال هراس، فوبياي اجتماعي نيز باشد، مي تواند از داروها بهره مند شود.
استفاده از دارو در انزال زودرس به عنوان حمايت از درمان جنسي داده مي شود. گروه هاي دارويي مورد استفاده براي اين منظور به شرح زير است:
آنتاگونيست هاي دوپامينداروهاي ضد افسردگيداروهاي ضد اضطرابكرم ها يا لوسيون هاي بي حس كننده موضعي: حساسيت آلت تناسلي را مي توان با بي حس كننده هاي موضعي كاهش داد. با اين حال، استفاده بيش از حد از آنها ناخوشايند است.
هيچ دارويي وجود ندارد كه بتواند مشكل انزال زودرس را به طور كامل حل كند. مشكل در آلت تناسلي نيست، مشكل انزال زودرس در مغز است. مغز بايد براي كنترل رفلكس انزال آموزش داده شود. فقط با دارو اين امكان وجود ندارد. فرآيندهاي پيچيده تري وجود دارد. داروها فقط مي توانند كمك كنند.
به ياد داشته باشيد: هدف از مشاوره زود انزالي; اين طولاني شدن مدت مقاربت نيست، بلكه كنترل آگاهانه رفلكس انزال است. بنابراين استفاده از داروها به تنهايي كافي نيست. رابطه جنسي براي يك راه حل قطعي لازم است.
اختلال نعوظ و انزال زودرس باعث كاهش رضايت جنسي و ارتباط در شريك زندگي و خود آنها مي شود. همچنين مي تواند باعث ايجاد مشكلات برانگيختگي در شريك زن شود.
حتي اگر مدت زمان رابطه جنسي طولاني شود، كيفيت عملكرد جنسي مختل مي شود. در مرداني كه قبلاً با خودارضايي انزال مي‌كردند و انزال دوم و سوم را هدف قرار مي‌دادند، عملكرد و وضعيت جنسي ضعيف آنها ممكن است باعث استرس و احساس شك و ترديد به خود شود. .
دوز قرص تاخيريروش و دوز قرص هاي تاخيري در انواع قرص ها متفاوت است و بسته به ميزان دوز آن ها ممكن است براي مصرف روزانه يا بر حسب نياز تجويز شوند. اما استفاده از يك قرص در 24 ساعت مهم است.
زمان مصرف قرص تاخيري استبهترين زمان براي مصرف قرص هاي تاخيري و روش مصرف قرص هاي تاخيري ممكن است متفاوت باشد. برخي از قرص ها را بايد 5 دقيقه قبل از رابطه جنسي و برخي از قرص ها را يك يا دو ساعت قبل از آن مصرف كرد. اما براي كاهش عوارض و تاثير بهتر. اين قرص ها را ترجيحا با دو ليوان آب و همراه با غذا مصرف كنيد

افسردگي پس از زايمان چيست؟

بچه دار شدن تجربه اي است كه زندگي را تغيير مي دهد. پدر و مادر بودن هيجان انگيز است اما همچنين مي تواند خسته كننده و طاقت فرسا باشد. طبيعي است كه احساس نگراني يا شك داشته باشيد، به خصوص اگر براي اولين بار والديني باشيد. با اين حال، اگر احساسات شما شامل غم و اندوه يا تنهايي شديد، نوسانات خلقي شديد و گريه هاي مكرر باشد، ممكن است افسردگي پس از زايمان داشته باشيد.

افسردگي پس از زايمان (PPD) نوعي افسردگي است كه پس از زايمان اتفاق مي افتد. افسردگي پس از زايمان فقط بر فرد متولد كننده تأثير نمي گذارد. اين مي تواند بر جانشينان و والدين خوانده نيز تأثير بگذارد. افراد پس از بچه دار شدن دچار تغييرات هورموني، فيزيكي، عاطفي، مالي و اجتماعي مي شوند. اين تغييرات مي تواند علائم افسردگي پس از زايمان را ايجاد كند.
اگر افسردگي پس از زايمان داريد، بدانيد كه تنها نيستيد، اين تقصير شما نيست و كمك وجود دارد. مشاوره افسردگی بعد از زایمان مي تواند علائم شما را مديريت كند و به شما كمك كند احساس بهتري داشته باشيد.

انواع افسردگي پس از زايمان چيست؟

سه نوع مختلف از اختلالات خلقي پس از زايمان وجود دارد:

بلوز پس از زايمان يا بلوز نوزاديبيبي بلوز بين 50 تا 75 درصد افراد پس از زايمان را تحت تاثير قرار مي دهد. اگر در حال تجربه بلوز كودك هستيد، گريه هاي مكرر و طولاني بدون دليل مشخص، غم و اندوه و اضطراب خواهيد داشت. اين وضعيت معمولاً در هفته اول (يك تا چهار روز) پس از زايمان شروع مي شود. اگرچه اين تجربه ناخوشايند است، اما اين وضعيت معمولاً در عرض دو هفته بدون درمان فروكش مي كند. بهترين كاري كه مي توانيد انجام دهيد اين است كه حمايت پيدا كنيد و از دوستان، خانواده يا شريك زندگي خود كمك بخواهيد.

افسردگي پس از زايمان افسردگي پس از زايمان وضعيتي به مراتب جدي‌تر از افسردگي نوزاد است و از هر 7 والدين جديد، 1 نفر را تحت تاثير قرار مي‌دهد. اگر قبلاً افسردگي پس از زايمان داشته ايد، خطر ابتلا به آن در هر بارداري تا 30 درصد افزايش مي يابد. ممكن است اوج و فرودهاي متناوب، گريه هاي مكرر، تحريك پذيري و خستگي، و همچنين احساس گناه، اضطراب و ناتواني در مراقبت از كودك يا خودتان را تجربه كنيد. علائم از خفيف تا شديد متغير است و ممكن است در عرض يك هفته پس از زايمان يا به تدريج، حتي تا يك سال بعد ظاهر شود. اگرچه علائم ممكن است چندين ماه طول بكشد، درمان با روان درماني يا داروهاي ضد افسردگي بسيار موثر است.

روان پريشي پس از زايمانروان پريشي پس از زايمان شكل بسيار شديد افسردگي پس از زايمان است و نياز به مراقبت هاي فوري پزشكي دارد. اين وضعيت نسبتاً نادر است و از هر 1000 نفر تنها 1 نفر را بعد از زايمان مبتلا مي كند. علائم معمولاً به سرعت پس از زايمان ظاهر مي شوند و شديد هستند و از چند هفته تا چند ماه ادامه مي يابند. علائم شامل بي قراري شديد، گيجي، احساس نااميدي و شرم، بي خوابي، پارانويا، هذيان يا توهم، بيش فعالي، گفتار سريع يا شيدايي است. روان پريشي پس از زايمان نياز به مراقبت فوري پزشكي دارد زيرا خطر خودكشي و آسيب رساندن به نوزاد افزايش مي يابد. درمان معمولاً شامل بستري شدن در بيمارستان، روان درماني و دارو خواهد بود.

چه كساني دچار افسردگي پس از زايمان مي شوند؟

افسردگي پس از زايمان شايع است. 75 درصد از مردم بعد از زايمان دچار بلوز نوزادي مي شوند. تا 15 درصد از اين افراد دچار افسردگي پس از زايمان مي شوند. از هر 1000 نفر يك نفر دچار روان پريشي پس از زايمان مي شود.
چگونه بفهمم كه دچار افسردگي پس از زايمان هستم؟بسياري از افراد پس از زايمان دچار بلوز نوزادي مي شوند. بلوز نوزاد و افسردگي پس از زايمان علائم مشابهي دارند. با اين حال، علائم آبي نوزاد حدود 10 روز طول مي كشد و شدت كمتري دارد. در افسردگي پس از زايمان، علائم هفته ها يا ماه ها طول مي كشد و علائم شديدتر مي شوند.

ممكن است دچار بلوز كودك شويد اگر:

طلسم گريه داشته باشيداحساس غرق شدن كنيد.اشتهاي خود را از دست بدهيد.مشكل خواب دارند.تغييرات خلقي ناگهاني داشته باشيد.به ياد داشته باشيد، به اشتراك گذاشتن علائم خود با ارائه دهنده خود ضرري ندارد. آنها مي توانند ارزيابي كنند كه آيا شما براي علائم خود به درمان نياز داريد يا خير.

علائم افسردگي پس از زايمان چيست؟

برخي از افراد در مورد علائم خود احساس شرمساري مي كنند يا احساس مي كنند كه والدين وحشتناكي هستند كه اين احساس را دارند. افسردگي پس از زايمان بسيار شايع است. شما تنها كسي نيستيد كه چنين احساسي داريد و اين به اين معني نيست كه شما آدم بدي هستيد.
اگر برخي از موارد زير را تجربه كنيد ممكن است افسردگي پس از زايمان داشته باشيد:
احساس غم، بي ارزشي، نااميدي يا گناه.نگران بودن بيش از حد يا احساس سرگيجه.از دست دادن علاقه به سرگرمي ها يا چيزهايي كه زماني از آنها لذت مي برديد.تغيير در اشتها يا نخوردن.از دست دادن انرژي و انگيزه.مشكل در خوابيدن يا تمايل دائمي به خوابيدن.گريه بي دليل يا بيش از حد.مشكل در تفكر يا تمركز.افكار خودكشي يا آرزوي مرگ.عدم علاقه به كودك يا احساس اضطراب در اطراف نوزادتان.افكار صدمه زدن به كودك يا احساس اينكه فرزندتان را نمي خواهيد.اگر فكر مي كنيد كه افسردگي پس از زايمان داريد، با ارائه دهنده مراقبت هاي بهداشتي خود تماس بگيريد. اين مي تواند متخصص زنان و زايمان، ارائه دهنده مراقبت هاي اوليه يا ارائه دهنده سلامت روان شما باشد. متخصص اطفال كودك شما نيز مي تواند به شما كمك كند.

چه چيزي باعث افسردگي پس از زايمان مي شود؟

تحقيقات بيشتري براي تعيين ارتباط بين كاهش سريع هورمون ها پس از زايمان و افسردگي مورد نياز است. سطح استروژن و پروژسترون در دوران بارداري ده برابر افزايش مي يابد اما پس از زايمان به شدت كاهش مي يابد. تا سه روز پس از زايمان، سطح اين هورمون ها به سطح قبل از بارداري كاهش مي يابد.
علاوه بر اين تغييرات شيميايي، تغييرات اجتماعي و رواني مرتبط با بچه دار شدن خطر ابتلا به افسردگي پس از زايمان را افزايش مي دهد. نمونه هايي از اين تغييرات عبارتند از تغييرات فيزيكي در بدن شما، كمبود خواب، نگراني در مورد والدين يا تغيير در روابط شما.

افسردگي پس از زايمان چگونه تشخيص داده مي شود؟

آزمايش خاصي وجود ندارد كه افسردگي پس از زايمان را تشخيص دهد. ارائه دهنده مراقبت هاي بهداشتي شما را در ويزيت پس از زايمان ارزيابي مي كند. اين ملاقات ممكن است شامل بحث در مورد سابقه سلامتي شما، احساسي كه از زمان زايمان داشته ايد، معاينه فيزيكي، معاينه لگن و تست هاي آزمايشگاهي باشد. بسياري از پزشكان براي غربالگري افسردگي دو يا سه هفته پس از زايمان برنامه ريزي مي كنند. اين تضمين مي كند كه در اسرع وقت كمك مورد نياز خود را دريافت كنيد.
آنها ممكن است غربالگري افسردگي انجام دهند يا از شما يك سري سوالات بپرسند تا ارزيابي كنند كه آيا افسردگي پس از زايمان داريد يا خير. آنها از شما مي پرسند كه چه احساسي داريد و وضعيت كودك شما چگونه است. با ارائه دهنده خود باز و صادق باشيد تا مطمئن شويد كه آنها تصوير دقيقي از احساسات و افكار شما دارند. آنها مي توانند تشخيص دهند كه آيا احساسات شما معمولي هستند يا علائم افسردگي پس از زايمان.
پزشك شما ممكن است آزمايش خون را تجويز كند زيرا افسردگي پس از زايمان مي تواند علائمي مشابه بسياري از بيماري هاي تيروئيد ايجاد كند.
به ياد داشته باشيد، ارائه دهنده مراقبت هاي بهداشتي شما براي حمايت از شما و اطمينان از سلامت شما وجود دارد، بنابراين با آنها صادق باشيد. هيچ قضاوتي وجود ندارد و شما در احساسات خود تنها نيستيد.
چگونه پزشكان افسردگي پس از زايمان را غربالگري مي كنند؟تشخيص موارد خفيف افسردگي پس از زايمان مي تواند دشوار باشد. ارائه دهندگان مراقبت هاي بهداشتي به شدت به پاسخ هاي شما به سوالات خود متكي هستند.
بسياري از ارائه دهندگان مراقبت هاي بهداشتي از مقياس افسردگي پس از زايمان ادينبورگ براي غربالگري افسردگي پس از زايمان استفاده مي كنند. اين شامل 10 سوال مربوط به علائم افسردگي مانند احساس ناراحتي، اضطراب يا گناه است. از شما خواسته مي شود كه پاسخي را كه به احساس خود در هفت روز گذشته نزديكتر است بررسي كنيد. نمره بالاتر نشان دهنده افسردگي احتمالي پس از زايمان است. اگر پزشك شما احساس كند علائم افسردگي پس از زايمان را داريد، درمان مناسب را توصيه مي كند.

منبع: https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/9312-postpartum-depression

راه های رهایی از اعتیاد به شیره
راه های زیادی برای ترک شیره وجود دارد و نوع درمان برای رهایی از اعتیاد بر اساس نوع اعتیاد و شدت آن تعیین می شود. درمان اختلالات همزمان مانند اختلال افسردگی اساسی، اضطراب و سایر بیماری های روانی نیز ممکن است بخشی از درمان فرد باشد. کاهش یا ترک مواد می تواند زندگی معتاد را از جهات مختلف بهبود بخشد و سلامت جسمی و روانی او را بهبود بخشد. درمان اعتیاد همچنین آسیب دائمی به اندام های حیاتی و احتمال مرگ را کاهش می دهد.

1. ترک در خانه
ترک شیره در خانه به هیچ وجه توصیه نمی شود زیرا هر روش درمانی باید دارای برنامه و سیستم پشتیبانی باشد تا موثر باشد. سعی نکنید در خانه به تنهایی از شر اعتیاد خلاص شوید. هر درمانی که انتخاب کنید، داشتن تأثیرات مثبت و یک سیستم پشتیبانی جامع ضروری است. هر چه بتوانید برای تشویق و راهنمایی به افراد بیشتری مراجعه کنید، شانس بهبودی بیشتر است.

2. شیره را به روش سنتی بگذارید
با ترک شیره  در روش سنتی، مصرف مواد به تدریج کاهش می یابد و در نهایت به صفر می رسد. بسیاری از معتادان از این روش به نتیجه رسیده اند اما به دلیل ترک نکردن وابستگی روانی امکان بازگشت وجود دارد.

3. ترک شیره با بوپرنورفین
بوپرنورفین به طور کلی برای کمک به معتادان به مواد مخدر و تریاک برای مقابله با علائم دردناک ترک استفاده می شود. پزشکان ممکن است بوپرنورفین را به عنوان یک داروی مستقل برای درمان اعتیاد تجویز کنند. این دارو در هنگام سم زدایی از هروئین، هیدروکودون، فنتانیل، اکسی کدون و سایر داروها تجویز می شود. بوپرنورفین می تواند بسیاری از اثرات هروئین یا مسکن ها را بدون اینکه فرد را در معرض عوارض جانبی خطرناک قرار دهد، معکوس کند. با این حال، استفاده بیش از حد از آن می تواند منجر به اعتیاد بیشتر شود.

4. ترک ناگهانی
هنگامی که مصرف یک دارو به طور ناگهانی قطع می شود، اثری از آن دارو در بدن باقی نمی ماند. ترک شیره به طور ناگهانی عوارض زیادی برای بدن ایجاد می کند. پس از خروج ناگهانی، اعصاب فرد ضعیف می شود و ضربه بزرگی از نظر روحی و جسمی به او وارد می شود. این عوارض جانبی حتی می تواند باعث مرگ فرد یا آسیب رساندن به خود شود. به همین دلیل سم زدایی باید با راهنمایی پزشک یا متخصص انجام شود.

5. ترک شیره  به روش سم زدایی UROD
سم زدایی معمولا اولین گام در پاکسازی بدن از مواد مخدر و مدیریت علائم ترک است و روشی بسیار مدرن و موثر برای ترک اعتیاد محسوب می شود. سم زدایی روشی پرهزینه است که معمولا در ICU انجام می شود و بدن با دارو درمان می شود. دوزهای بسیار بالایی از عوامل سم زدا تحت بیهوشی عمومی یا آرامبخش شدید به بیمار تزریق می شود و به دنبال آن نالوکسان به آرامی تزریق می شود.

6. ترک شیره  با متادون
این دارو معمولاً برای درمان اعتیاد به مواد مخدر مانند شیره استفاده می شود و با مصرف آن فرد را وادار به ترک اعتیاد می کند. متادون با اتصال به گیرنده های دارو در بدن علائم ترک را تسکین می دهد. همچنین برای درمان دردهای مزمن استفاده می شود. از آنجایی که روند ترک می تواند علائم نامطلوبی ایجاد کند، به مصرف کنندگان متادون توصیه می شود زیر نظر پزشک سم زدایی کنند.

7. خروج شیره در مراکز ترک اعتیاد
نیازهای هر فرد معتاد بسته به نوع درمان متفاوت است. درمان اعتیاد باید متناسب با شرایط و اعتیاد فرد باشد. مکان های زیادی برای کمک به یک معتاد وجود دارد. همه افراد در توانبخشی نیازی به سم زدایی تحت نظارت پزشکی یا درمان ندارند و در شرایط حاد اعتیاد در مراکز ترک اعتیاد شیره درمان می شوند. مراقبت مورد نیاز به عوامل مختلفی از جمله سن، سابقه مصرف دارو، شرایط پزشکی یا روانپزشکی بستگی دارد. علاوه بر پزشکان و روانشناسان، بسیاری از مددکاران و مشاوران اجتماعی نیز خدمات درمان اعتیاد را ارائه می دهند.

کرکی، سفید، مستطیلی، نرم. بسیاری از بالش ها ممکن است تقریباً یکسان به نظر برسند، اما در میزان حمایتی که دارند تفاوت زیادی دارند. یک بالش عالی برای کسی که به پشت می‌خوابد ممکن است برای کسی که به پهلو می‌خوابد بالش وحشتناکی باشد. و اگر بالش شما نتواند از سر و گردن شما حمایت لازم را بکند، می تواند باعث بی قراری و فشار شود و خواب ضعیفی در شب ایجاد کند.

Consumer Reports مرتباً مدل‌هایی را به رتبه‌بندی بالش‌های ما اضافه می‌کند، با به‌روزرسانی اخیر که بالش‌هایی از Amazon، Avocado، Serta، Sleep Number و سایر مارک‌ها اضافه می‌کند. ما بررسی کردیم که بالش‌های یک سازنده چقدر خوب هستند (بررسی ما از MyPillow Classic در مقابل MyPillow Premium) و برخی از بالش‌های قابل تنظیم را آزمایش کردیم تا ببینیم آیا ارزش هزینه را دارند یا خیر. برای مطالعه بیشتر در مورد بالش های با رتبه برتر ما، بررسی های ما را در مورد خرید بالش از آزمایش های ما ببینید.

بنابراین چگونه می توانید تشخیص دهید که کدام بالش برای شما مناسب است؟ و آیا تعویض بالش باید در لیست کارهای شما باشد؟ برای یادگیری عواملی که باید در نظر بگیرید، تفاوت‌های پرکردن بالش و مارک‌های مختلفی که در فروشگاه‌ها و آنلاین خواهید دید، بخوانید.

چگونه بالش ها را آزمایش می کنیم
Consumer Reports از 13 تست برای ارزیابی بالش‌ها استفاده می‌کند، از جمله برخی از آنها که شامل افراد انسانی می‌شود. (رده بندی کامل بالش ما را اینجا ببینید.) کریس ریگان، که بر تست بالش در CR نظارت می کند، می گوید: «ما داده های علمی را با ورودی انسان ترکیب می کنیم تا جنبه های ذهنی بالش را به تصویر بکشیم.

رتبه بندی از هر دو مجموعه داده، امتیاز کلی یک بالش را تشکیل می دهد. آزمایشات ما تکیه گاه بالش، میزان تنفس مواد آن، انعطاف پذیری یا توانایی آن برای حفظ شکل آن را ارزیابی می کند. برای تست‌های حمایتی، از سوژه‌های انسانی استفاده می‌کنیم و زاویه قرار گرفتن سر روی بالش را ترسیم می‌کنیم تا ببینیم بالش چقدر سر و گردن افراد با اندازه‌های مختلف - کوچک، متوسط، و بزرگ یا بلند- را پشتیبانی می‌کند. چه به پهلو بخوابند چه به پشت.

ما سوژه‌هایمان را روی یک تشک فشاری دراز می‌کشیم که روی یک بالش روی یک تشک متوسط ​​سفت قرار می‌دهیم تا بتوانیم تقریباً 1600 نقطه فشار را تجزیه و تحلیل کنیم. ما به نواحی توجه می کنیم که بالش ممکن است خیلی نرم یا خیلی سفت باشد و از سر حمایت نکند.

در آزمایش‌های تاب‌آوری، باری به وزن 225 پوندی را روی بالش در اتاقی با دمای تنظیم شده روی 98.6 درجه فارنهایت قرار می‌دهیم تا گرمای بدن را تقلید کند و آن را به مدت 96 ساعت می‌گذاریم. این پارامترها به ما اجازه می‌دهند تا استفاده را تسریع کنیم تا بتوانیم ببینیم که آیا بالش در طول زمان نگه می‌دارد یا خیر. ما اندازه گیری می کنیم که هر بالش چقدر به شکل و استحکام اولیه خود باز می گردد.

در آزمایش‌های استفاده و اولویت‌هایمان، از گروهی از افراد می‌خواهیم که بالش‌ها را بر اساس تعدادی معیار ارزیابی کنند، مانند اینکه آیا بالش به خوبی با سر مطابقت دارد و آیا روکش راحت است یا خیر. در تست نفوذپذیری خود، از یک سنسور رطوبت برای سنجش میزان تنفس بالش استفاده می‌کنیم—بعضی از بالش‌ها رطوبت را بین شما و بالش محبوس می‌کنند و احتمالاً باعث ایجاد خواب ناخوشایند در شب می‌شوند.

تصمیم گیری در مورد آنچه شما نیاز دارید
پاسخ شما به این سوالات به شما کمک می کند تا بهترین بالش را برای خود انتخاب کنید.

در چه وضعیتی می خوابید؟ برای اینکه به گردن و سر خود تکیه گاه لازم را بدهید، بالشی می خواهید که سر شما را زیاد به بالا یا پایین خم نکند. اگر به پشت می خوابید، ممکن است به بالشی صاف تر از آنچه یک خواب پهلو به آن نیاز دارد نیاز داشته باشید. معده‌خواب‌ها باید به دنبال یک بالش نازک باشند تا گردن را خیلی بالا نبرد. جوئل پرس، پزشک ارشد فیزیاتر در بیمارستان جراحی های ویژه در شهر نیویورک، می گوید: شما می خواهید ستون فقرات و گردن شما تا حد امکان در یک زاویه خنثی باقی بمانند و در نتیجه استرس را از هر دوی آنها کم کنید. اگر در طول شب تمایل دارید بین خوابیدن به پشت و دراز کشیدن به پهلو بچرخید، سفتی بالش را بر اساس وضعیتی که در آن به خواب می‌روید انتخاب کنید.

چه نوع تشکی دارید؟ شاید فکر نکنید که این سوال را بپرسید، اما مهم است. اگر تشک سفت تری دارید، بالش پرتر می خواهید. اگر تشک نرم تری دارید، بالش نازک تری می خواهید. چه به پهلو بخوابید چه به پشت. ریگان می‌گوید، دلیل این امر این است که تشک نرم‌تر معمولاً به بدن اجازه می‌دهد در آن فرو برود، بنابراین فاصله کمتری بین سر و تشک وجود دارد. تشک‌های سفت‌تر شما را از فرورفتن بیشتر در داخل تشک جلوگیری می‌کنند و شکاف بزرگ‌تری بین تشک و گردن شما برای پر کردن باقی می‌گذارند.

آیا به مواد خاصی حساسیت دارید؟ برخی از افراد ممکن است به لاتکس یا گندم سیاه حساسیت داشته باشند - هر دو پرکننده که در بالش های موجود در بازار یافت می شوند. بر اساس مطالعه‌ای در مجله بین‌المللی طب شغلی و محیطی، برخی از افراد ممکن است به کنه‌های گرد و غبار آلرژی داشته باشند که تمایل دارند بیشتر در بالش‌های مصنوعی مانند الیاف پلی استر زندگی کنند. به گفته بنیاد آسم و آلرژی آمریکا، استفاده از پر و پر در بالش ها تنظیم شده است، و هر دو تمیز می شوند تا اطمینان حاصل شود که آنها از مواد آلرژی زا پرندگان مانند گرد و غبار و کنه ها پاک می شوند.

برچسب را برای پر شدن بالش به دقت بررسی کنید تا مطمئن شوید چیزی وجود ندارد که ممکن است به آن حساسیت داشته باشید. حتی اگر ادعاهایی در مورد مواد ضد حساسیت روی بسته بندی یا برچسب بالش مشاهده کردید، مراقب باشید: هیچ استاندارد فدرالی برای عبارت "کم حساسیت زا" وجود ندارد. یکی از موادی که معمولاً باعث واکنش های آلرژیک نمی شود لاتکس مصنوعی است. با این حال، به گفته AAFA، ممکن است ترکیبات آلی فرار یا مواد شیمیایی مانند فرمالدئید را آزاد کند و ممکن است مایت های گرد و غبار را در خود جای دهد.

اگر به کنه های گرد و غبار حساسیت دارید و نه به مواد بالش، ممکن است بخواهید یک محافظ بالش بخرید.

گرم میخوابی یا خنک؟ اگر تمایل دارید هنگام خواب عرق کنید، بالشی می خواهید که نفس بکشد و گرما را دفع کند. در آزمایش‌های ما، بالش‌های ساخته شده با فوم یا پلی استر خرد شده نسبت به بالش‌هایی که از فوم جامد ساخته شده‌اند، بهتر خنک می‌مانند. و شیفته بالش‌هایی با لایه ژل «خنک» نشوید: ریگان می‌گوید: «اگرچه ممکن است در ابتدا احساس خنکی به شما بدهند، اما از بالش‌هایی که آزمایش می‌کنیم، متوجه شدیم که این ویژگی می‌تواند گرما و رطوبت را به دام بیندازد.

آیا به یک بالش قابل تنظیم نیاز دارید؟ یک مفهوم نسبتاً جدید، بالش‌های قابل تنظیم به شما اجازه می‌دهند تا تغییراتی را در بالش ایجاد کنید و آن را برای راحتی خود سفارشی کنید و احتمال نارضایتی شما از بالش را به‌زودی پس از خرید کاهش می‌دهد. آنها تمایل دارند در آزمایش های ما بهتر از سایر بالش ها عمل کنند زیرا می توانند مطابق با نیازهای شما باشند. سازنده معمولاً یک راهنمای با دستورالعمل‌هایی برای هر سبک خواب ارائه می‌کند. راهنمای ما را ببینید تا یاد بگیرید چگونه یک بالش قابل تنظیم را به دلخواه خود سفارشی کنید

سایر پر کردن بالش های رایج
لاتکس
لاتکس طبیعی از شیره درخت تهیه می شود. لاتکس مصنوعی نیز وجود دارد. بالش های ساخته شده از هر دو می توانند حاوی یک لایه لاتکس یا تکه هایی از آن باشند. بر اساس آزمایش‌های CR از فوم لاتکس طبیعی و مصنوعی در تشک‌ها، لاتکس به طور متفاوتی نسبت به مموری فوم به بدن واکنش نشان می‌دهد - در لمس فنر بیشتری دارد و پس از فشرده شدن سریع‌تر به شکل خود باز می‌گردد.

پایین یا پر
بالش های پایین معمولاً از غاز یا اردک ساخته می شوند. Down با «قدرت پر کردن» رتبه‌بندی می‌شود، که میزان فضایی را که یک اونس داون اشغال می‌کند اندازه‌گیری می‌کند. هرچه این عدد بیشتر باشد، مدت طولانی تری سفت می ماند، اگرچه پایین معمولاً بالش نرمی ایجاد می کند که به راحتی صاف می شود. بالش‌های پر معمولاً سفت‌تر هستند و ممکن است گرمای زیادی را در خود نگیرند، اگرچه پرها می‌توانند از بین بروند. بنابراین قبل از خرید بالش باید تست کنید که چقدر شکل خود را حفظ می کند.

گندم سیاه
گندم سیاه یک بالش پرکننده گیاهی است که از دانه های کوچک و خشک ساخته شده است. برخی از مردم دوست دارند بالش گندم سیاه با سر و گردن مطابقت داشته باشد، اما برخی دیگر ممکن است این بالش ها را خیلی پر سر و صدا (در هنگام حرکت دانه ها خش خش می کنند) یا خیلی سفت بدانند.

پر از آب
این بالش‌ها معمولاً یک کیسه قابل جابجایی دارند که می‌توانید آن را تا حدی که می‌خواهید با آب پر کنید. پوشش بیرونی اغلب از پنبه یا پلی استر ساخته می شود. برخی از خواب‌آوران دوست دارند که بالش‌ها با سر مطابقت داشته باشند. با این حال، برخی از کاربران نشت از محفظه آب بالش را گزارش کرده اند.

کاپوک
این الیاف ارگانیک که از درخت کاپوک استوایی ساخته شده است، ماده ای ابریشمی است که جایگزین نرم، سبک تر و گیاهی است. پوشش موم طبیعی آن مانع از جذب رطوبت می شود و برای افرادی که در خواب عرق می کنند ایده آل است. همچنین برای خریداران آگاه به محیط زیست جذاب است، زیرا پر کردن کاپوک از غلاف های بذری که روی زمین می افتند برداشت می شود - به این معنی که هیچ درختی برای جمع آوری فیبر خرد نمی شود.

منبع: https://www.consumerreports.org/home-garden/pillows/buying-guide/